چند طرز تفکر اشتباه در رابطه با آموزش مجازی که توسط NACOL (کمیته پژوهش شورای یادگیری online آمریکای شمالی) مطرح شده:

1. در مدارس مجازی بدون کمک نیرو های کمکی، می توان دانش آموزان را کنترل کرد.

هر سال تعداد تقاضا برای ایجاد مراکز آموزش مجازی رو به افزایش است. مشاوران در مدارس مجازی تقاضاهای زیادی به منظور ، گذراندن این دوره ها دارند و نیاز به راه حل های جدیدی برای مشکلات عادی، مانند هم زمانی جدول زمانی برنامه ها و تعیین اعتبار دارند.

بالا رفتن میزان شرکت در دوره های مجازی باعث ایجاد تغییر در مدیریت منابع می شود و این تغییرات در فناوری، تاثیر مستقیمی در محیط و کارمندان می گذارد.

همچنین در آموزش مجازی، ذخیره و ضبط اطلاعات، بودجه و گزارش ها دچار تغییراتی می شوند. مشاورها در مدارس معمولی بدون نیاز به نیروهای کمکی قادر به حل همه این مسایل نخواهند بود. به بیانی آموزش مجازی شدیدا نیاز به نیروهای کمکی و نظارت دارد و شبیه خودآموز و خودخوان نیست.

2. همه مدرسان مدارس عادی ، صلاحیت تدریس در روش مجازی را دارا نمی باشند.

طبق تحقیقات صورت گرفته در رابطه با نحوه تدریس، ثابت شده است بیشتر مدرسین طبق روشی که آموخته اند، به دیگران نیز تدریس می کنند.

این توضیح شامل مدرسینی که به روش سنتی، در کلاس های حضوری، آموزش دیده باشند و بخواهند وارد آموزش مجازی شوند نیز می باشد.

در دوره های مجازی به صورت هم زمان و یا غیر همزمان، نیاز به روش های مختلف ارتباطی برای موفقیت در امر تدریس می باشد. مدرس در مدرسه مجازی باید قادر به درک این تفاوت ها باشد و تجربه کسب کند.

3. تدریس در دوره های online انرژی کمتری از مدرس می گیرد.

برخلاف تصورات در رابطه با دوره online که برداشت می شود نیاز به آموزش کمتری دارد ، مدرسین دوره های مجازی بصورت غیرهمزمان بر این عقیده می باشند که، در طول سابقه کاری خود، به این سختی کار نکرده اند. یک مدرس باید از مهارت ارتباطی خوبی برخوردار باشد و این موضوع در مکان هایی مانند محیط مجازی یا الکترونیکی ، که ارتباط دارایی علایم تصویری نمی باشد، دارای اهمیت زیادی می باشد.

4. ایجاد مدرسه مجازی، توسط مدارس سنتی.

NACOL این موضوع را به طور کامل رد نمی کند و بر این باور نیست که مدارس سنتی نمی توانند دوره های مجازی داشته باشند اما معتقد است باید در این رابطه مسئول امور فناوری و همچنین مشاور مدرسه، راهنمایی و حمایت های لازم را برای پشتیبانی از دانش آموزان و پرسنل انجام می دهند

و با توجه به مزایای دوره های آموزشی، مدارسی که از سیستم مجازی استفاده می کنند، نیازمند تغییر در نقش و مسئولیت های سنتی می باشد.

5. مدرسی که دوره آمادگی تدریس در مراکز مجازی را طی کرده باشد آمادگی تدریس در مدارس مجازی را دارد.

خیر! تجربه افراد را نمی توان بر اساس گذراندن یک دوره online مشخص کرد، تجربه و آمادگی مناسب مدرس، به وسیله تجربه های عملی و تدریس به دانش آموزان و با توجه به محتوای آموزش و میزان تحصیلات آنان مشخص می شود.