نام پروژه :promise

نوع محصول : سيستم مديريت فروش و سفارشات

محصول كشور كانادا

تاريخ : دسامبر 2013

شركت آون در ابتدا براي فروش محصولات خود كارمندان فروشش را مستقيم به خانه هاي افراد ميفرستاد تا از اين طريق محصولات شركت را به انان عرضه كنند.

بر اساس گزارشات تعداد قابل توجهي از تيم فروش آون در كانادا ديگر نميخواستند با مراجعه به درب منزل مشتريان اقدام به فروش محصولات كنند.

آون با استفاده از استراتژي بازاريابي multi – level و استفاده از يكي از شركتهاي فروش مستقيم در جهان اقدام به توزيع محصولات خود كرد؛از طريق شبكه اي از عوامل فروش (كه به فروش مستقيم به خانواده ، دوست و آشنايان ميپرداختند).در چنين كسب و كاري عوامل فروش يك لينك مهم در زنجيره هستند اگر آنها اعتمادشان را به شما ازدست دهند سپس آن كانال توزيع شما از بين ميرود.متاسفانه گزارش ها نشان ميدهد كه آون آن اطميناني كه تيم فروش كانادايي اش به آن داشتند با معرفي سيستم جديد مديريت فروش و سفارشاتش ،از دست داد.

سيستم جديد به عنوان قسمتي از پروژه جهاني SMT(Service Model Transformaition ) معرفي شد .سيستم جديد براي ساده كردن فرآيند سفارش در نظر گرفته شده بود تا بدين طريق باعث كاهش هزينه و رفع بهتر نيازها و انتظارات مشتري شود.(هدف پروژه)

آون از يك سيستم جديد ERP (back-end) استفاده كرد .سيستم SMT در نظر گرفته شده بود تا به عوامل فروش اجازه دهد با استفاده از تبلت هاي خود محصولات را به نمايش بگذارند و با گرفتن سفارشات بتوانند بصورت آنلاين موجودي را چك كنند.

پروژه Promise در آغاز به منظور صرفه جويي بطور تقريبي 40 M$ در هر سال با بكارگيري SMT در نظر گرفته شده بود.

يك پرونده اي در كميسيون بورس و اوراق بهادار (SEC) تشكيل شد و با توجه به آن پروژه آون در 9 دسامبر 2013 با هزينه بين 100$ تا 125M$ رها شده بود .(نتيجه پروژه)

طبق اين پرونده ، اين سيستم با اينكه به عنوان يك راهنمايي قوي در كانادا تبديل شده بود اما اختلال قابل توجهي در كسب و كار آن بازار ايجاد كرده بود.پر كردن برگه هاي (SEC)نشان ميداد كه اين سيستم بازگشت سرمايه را بطور شفاف نشان نميدهد و تصميم براي توقف پروژه گرفته شد به دليل اينكه احتمال دارد اختلال بيشتري در كسب و كار ايجاد كند.

گزارش هاي موجود در مطبوعات نشان ميدهد كه توابع عمومي مانند ورود به سيستم ، صرفه جويي در سفارشات ، چك كردن موجودي به درستي كار نميكند.؛ علاوه بر اينها شكايت هايي در مورد قابليت استفاده نيز منتشر شده است .

كاربران تبلت ها عادت كرده بودند كه با لمس انگشت و جهت يابي به آساني از برنامه ها استفاده كنند . گزارش ها نشان ميدهد كه رابط كاربر آون ساختار ضعيفي داشت و انتظارات كاربران را از يك برنامه كاربردي مخصوص تبلت براورده نميكند؛ در حالي كه سيستم هاي (back – end) ايجاد ميشوند براي اينكه كارها را ساده تر كنند . در برنامه هاي كاربردي گذشته مراحل به اينگونه بود تايپ كردن ،انتخاب ليست ها ،پركردن اشكال و مراحل متعدد؛ اما در برنامه هاي كاربردي امروزي اين كار از ابتدا تا انتها طي چند مرحله كوچك كه در هر مرحله از گرافيك و تصاوير و آيكون هايي براي ساده سازي استفاده ميشود انجام ميشود.

اين مشكل تاثير بسيار زيادي گذاشت بطوري كه يكي از مديران ارشد فروش گزارش داد كه او بيش از 300 ازعوامل فروش خود را از دست داده است .(1/3 از كل تيم فروش خود )

درسهاي گرفته شده ازپروژه:

1- پروژه ها را بايد ابتدا در بازارهاي كوچك مورد آزمايش قرار داد قبل از رفتن به بازارهاي بزرگ و جهاني ، تا مشكلات و معايب آنها مشخص شود .

2- عوامل موثر در شكست اين پروژه عبارتند از :

· نقص كيفيت

· عدم تجزيه و تحليل درست ذينفعان و مشخص كردن نيازمندي هاي آنان

· عدم درك انتظارات عوامل فروش از برنامه

جالب است که بدانیم چرا هیچوقت شکست یک پروژه در ایران اعلام نمی شود و یا اینکه پروژه های شکست خورده همچنان ادامه حیات می دهند؟ یعنی اگر هم برای همه واضح باشد که یک پروژه شکست خورده است باز هم مسئول مربوطه مصاحبه می کند و امیدواری می دهد که آن پروژه به زودی به اتمام خواهد رسید نمونه هایش فراوان است ولی موضوع بحث ما صرفا شکست های نرم افزاری و IT است. البته تعداد شکست های اینگونه در ایران به دلیل فقر نرم افزاری، سخت افزاری و انفورماتیک کشور کم است ولی این امر دلیل نمی شود تا از آنها نامی به میان نیاید. با هم تعدادی از آنها را مرور می کنیم:

1. تولید گوشی ایرانی

"کارخانجات مخابراتی ایران (ITMC) که پیش از این در پروژه تولید گوشی ملی فعالیت داشت با شرکت خودروسازی ایران خودرو برای تولید خودرو در کشور مشارکت می‌کند."

این تنها یک نمونه از این شکست است. شاید یا خود بگویید پس این GLX که این همه تبلیغ می کند چیست؟ خول شاید GLX ایرانی باشد (البته حتی اسم اش هم ایرانی نیست چه برسد به...) اما واقعا هدف این پروژه پر سر و صدا رسیدن به تولید GLX آن هم بعد از 5 سال بود؟

اوایل کار چندان بد پیش نمی رفت: تولید LG در مادیران، تولید Hyundai در نیمه هادی عماد، تولید گوشی با برند ITMC در ITMC، تولید همین GLX خودمون که تابلو بود از چین وارد میشه, …

مادیران فقط به اسمبل بخش‌های اصلی گوشی می‌پرداخت و تنها 5 مدل از گوشی‌هایی که پیش تر توسط نماینده قانونی ال جی به بازار راه یافته بود را مونتاژ می‌کرد. هرچند که مادیران گوشی‌های تولیدی خود را اندکی ارزان تر از نمونه مشابه خارجی خود به بازار معرفی کرد اما این بار با قیمت شکنی از سوی نماینده رسمی ال جی یعنی پرشین تله کام روبر شد و باعث شد تا استقبال مناسبی از اولین گوشی‌های به ظاهر ساخت ایران صورت نگیرد.

بعد از ال جی، GLXگوشی‌ای ‌بود که در یک سکوت خبری روانه بازار شد. GLXهم به دلیل بالا بودن قیمت تمام شده برای کارخانه نتوانست سهمی از بازار را به خود اختصاص دهد.

سپس نوبت به کارخانجات مخابراتی ایران رسید. کارخانه‌ای که پیشتر نیز با شریک آلمانی خود یعنی زیمنس به تولید گوشی‌های ثابت تلفن همراه می‌پرداخت، این بار بازار تلفن همراه را نشانه گرفته بود و با یک کار تحقیقاتی جامع خط تولید گوشی ‌های خود را افتتاح کرد و عنوان داشت که به زودی و طی یک سال، 2 میلیون گوشی ایرانی با برند ITMCرا روانه بازار خواهد کرد. در ابتدای این مطلب خواندید که چه بلایی سر ITMC آمد!

به راستی چند نفر از ما و اطرافیانمان گوشی ایرانی داریم؟ به هر حال به نظر من با دستور و بخشنامه نمی توان محصولات نرم افزاری و سخت افزاری را "ملی" کرد. وقتی هنوز دانش فنی ساختش را نداریم چرا باید روی تولیدش اصرار داشته باشیم؟

2. لینوکس فارسی:

به این خبر از سال 385 توجه کنید:

"در سال 84 تعداد بسياري كتاب فارسي در زمينه وب سرور ، تعامل ويندوز و لينوكس و مهاجرت به لينوكس توسط مركز ICT پيشرفته شريف با همكاري شوراهاي عالي اطلاع‌‏رساني انفورماتيك به سازمان‌‏ها و ارگان‌‏ها فرستاده شد.

به گزارش بخش خبر شبكه فن آوري اطلاعات ايران، از ایلنا، مهندس جلال حاجي غلامعلي ، مشاور ارشد طرح ملي لينوكس فارسي ، با بيان اين مطلب، اظهار داشت: سال گذشته با برپايي سمينارها و جلساتي در خصوص سيستم عامل ملي تعدادي از سازمان‌‏ها به لينوكس مهاجرت پيدا كردند

وي ، گفت: در حال حاضر چند بانك دولتي و خصوصي ، شركت‌‏هاي بيمه و چند سازمان دولتي از لينوكس فارسي به عنوان سيستم عامل استفاده مي‌‏كنند.

مشاور ارشد طرح ملي لينوكس فارسي ، از ديگر فعاليت‌‏هاي مركز ICT پيشرفته شريف به عنوان بنيان‌‏گذار لينوكس فارسي به چاپ كتاب‌‏هايي چون سيستم عامل متن باز و دولت‌‏ها ، كسب و كار با سيستم عامل متن باز و وب سرويس آپاچي اشاره كرد و افزود: اين مركز هر ماه يك نشريه در خصوص سيستم عامل آزاد- متن باز ارايه مي‌‏دهد.

مهندس حاجي غلامعلي ، با اشاره به برگزار سمينارهاي مختلف در دانشگاه‌‏ها ، يادآور شد: براي فرهنگ‌‏سازي لينوكس فارسي به آموزش اين نرم‌‏افزار در دانشگاه‌‏هاي مختلف و تعدادي از سازمان‌‏ها پرداختم.

وي ، با بيان اين كه دولت به اندازه كافي بودجه در اختيار اين طرح قرار نداده است ، افزود: طي هفته گذشته دو كتاب مهاجرت به لينوكس و بانك اطلاعاتي پست گره توسط مركز ICTپيشرفته شريف ترجمه و به شوراي عالي اطلاع‌‏رساني و انفورماتيك ارايه شد.

مهندس حاجي غلامعلي ، با اظهار اميدواري از اين كه سازمان‌‏ها و ارگان‌‏هاي دولتي از اين اپن‌ ‏سورس استفاده كنند ، در خصوص تركيب جديد شوراي عالي اطلاع‌‏رساني ، گفت: اميدواريم امسال با اين تركيب جديد پروژه ملي لينوكس فارسي را به اتمام برسانيم.

مشاور ارشد طرح ملي لينوكس فارسي ، خاطرنشان كرد: هر پروژه‌‏اي داراي ابتدا و انتها است و پروژه لينوكس فارسي نيز در انتهاي راه قرار دارد كه اميد مي‌‏رود پايان امسال اين پروژه به اتمام برسد.

وي ، پشتيباني سازمان‌‏ها از اين طرح را بسيار موثر ارزيابي و تاكيد كرد: كمبود اعتبارات اختصاص داده شده و عدم اختصاص بودجه مصوب شده باعث شد كه پروژه ملي لينوكس فارسي تا حدي به تعويق بيافتد. "

من نمیدانم واقعا این پروژه لینوکس فارسی به اتمام رسید یا نه فقط این را می دانم پروژه ای که "ملی" خطاب می شود یعنی باید فراگیر باشد. .ویژن طراحان و مدیران این پروژه این بود که تمام رایانه های سازمانها و ارگانهای دولتی ابران ظرف مدت کوتاهی با لینوکس فارسی کار کنند و به این ترتیب کشور از وابستگی به بیگانه رها شود. در واقع علت اصلی اجرای این طرح نگرانی بابت اجرای کپی رایت در ایران بود. جرا که با پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی اجرای کپی رایت در ایران الزامی می شد و این هزینه بسیاری را بر دولت تحمیل میکرد. شاید فکر اولیه برای انجام چنین پروژه ای خوب بود اما اجرای و نتیجه اش اصلا مطابق انتظار نبوده است.

این مطالب از زبان یکی از اعضای این پروژه(احسان میرسعیدی) که به عنوان برنامه نویس فعالیت میکرد بیان شده است،که بخاطر اینکه این پروژه،یک پروژه ملی بوده از توضیح مشخصات بیشتر خودداری کرده است ولی من از جهت اینکه دلایل شکست را بخوبی شرح داده است،از آن استفاده کردم.

· * مشخصات و هدف پروژه: این پروژه قرار بود زیرساخت های یک سازمان عریض و طویل کشوری را دگرگون کند. پروژه ای ERPمانند بود و قرار بود عمده کار تحت بستر وب توسعه پیدا کند.

تقریبا از شهریور ماه سال 91 درگیر یکی از پروژه های ملی و بزرگی شدم که اگر درست و صحیح به ثمر می رسید، می توانست تغییراتی بنیادین، ساختاری و مدرن را در بدنه یکی بزرگ ترین سازمان های مهم و حیاتی کشور اعمال کند. متاسفانه این پروژه به دلایل مختلفی به عقیده من شکست خورده است و تا تغییرات اساسی در نحوه فرایند تولید نرم افزار ایجاد نشود، کار برای همیشه زمینگیر خواهد شد و یا در بهترین حالت پولی از بیت المال صرف نرم افزاری می شود که کوچک ترین کارایی و کیفیتی نخواهد داشت.

· * دلایل شکست پروژه: در ادامه دلایلی را که به عقیده من منجر به شکست پروژه شده است را تشریح خواهم کرد. این دلایل هیچ تقدم و تاخری ندارند و هر کدام از آن ها می تواند به تنهایی یک پروژه را زمین گیر کند.

همه آنچه که در زیر می آید، در یک کلام خلاصه می شود و آن حرفه ای نبودن است. نرم افزار خوب و با کیفیت از آن دست محصولاتی نیست که برای تولید اش راهی به جز حرفه ای بودن وجود داشته باشد. حرفه ای بودن یک شرکت - مخصوصا در مقیاس پروژه های ملی- نه تنها در زمینه توسعه و کدنویسی خود را نشان می دهد، بلکه حرفه ای بودن بایستی در تحلیل ها و طراحی ها، در مصاحبه ها و نیازسنجی ها و مدیریت مشتری، مدیریت تیم نرم افزاری، مدیریت پروژه و دانستن نحوه رفتار با توسعه دهندگان و باقی مسائل حرفه ای منعکس گردد. آیا می توان یک پروژه ملی را بدون در نظر نگرفتن استاندارد ها و کیفیت پیش برد؟

1 . ابزارهای توسعه بی کیفیت

برای توسعه این سامانه از ابزاری به نام Wavemaker استفاده شده است. این ابزار اگر چه از فریم ورک های مهمی چونHibernate و Spirng و Dojo بهره می گیرد اما به طور کلی ابزاری است که کاری جز خراب نمودن و کند کردن روند کار شما نخواهد داشت. این ابزار اگر چه ادعا می کند که از نوع RAD می باشد، اما هنر اصلی این ابزار ارائه کاری بی کیفیت، غیر قابل پیشبینی و زشت و برهنه (البته از لحاظ امنیتی!) است که در زمانی بسیار بیشتر از حداکثر زمان ممکن، طراحی و توسعه داده می شود.

2. کم مهارت بودن اعضای تیم

پروژه هایی در این سطح نیاز به افراد متخصص و حرفه ای دارند. متاسفانه افراد تیم ما، افرادی بودند که سابقه چندانی نداشتند.اگر نگوییم اولین پروژه، که اولین پروژه جدی و بزرگشان، همین پروژه بود. همین باعث شد در بسیاری از مواقع، کارها دچار دوباره کاری، کثیف کاری و ندانم کاری ها شود و روند توسعه به شدت کند و بی کیفیت گردد. همین باعث شد تا نرم افزاری توسعه داده شود که در بسیاری از قسمت ها، بارها و بارها از صفر نوشته شد، بسیاری از قسمت ها بی کیفیت و کند بود و یا اینکه هر کسی نمی توانست بر روی قسمتی که کسی دیگر کار کرده است کار کند.

3. کم بودن نفرات تیم

به تجربه برای من ثابت شده است که برای انجام کار با کیفیت، سازمان بایستی به طور با کیفیتی پول هزینه کند. یکی از موارد این هزینه ها هم، استخدام تعداد پرسنل کافی و حرفه ای است. این پروژه دارای گستردگی بالا، تعدد ذینفعان، نقش ها و نیازمندی های مختلفی بود. به همین دلیل به باور من، تیم ما در قسمت نیازسنجی، حداقل به چهار نفر نیاز داشت. اما در بیشتر دوران این ده ماه، کل تیم فقط از سه نفر تشکیل شده بود. گاهی هم نفر دیگری به پروژه اضافه می شد و مسئولیت استخراج نیازمندی ها را بر عهده می گرفت. یکی از علل عقب افتادن تحویل پروژه و بی کیفیتی کار، این بود که این پروژه به شدت از کمبود نیرو رنج می برد.

4. ضعف در استخراج نیازمندی ها

عامل شکست بیش از هشتاد تا نود درصد پروژه ها، ضعف در تحلیل نیازمندی ها می باشد. بلایی که گریبانگیر این پروژه هم شد. در مراحل اولیه از سمت شرکت اجازه استخراج نیازمندی ها به ما داده نشد. حتی در جلسه ای که با یکی از ذینفعان بود، من تعدادی سوال در رابطه به نیازمندی های شان پرسیدم که بعدا مواخذه شدم. در سه ماه اول، نیازمندی ها از طرف شخص ثالثی که دید و شناخت بسیار محدودی از پروژه داشت، به ما ارائه می شد. مطالبی که به دست ما می رسید، بسیار آشفته و سردرگم و پر از ابهام بود و مرجعی هم برای پاسخگویی به سوالات و رفع ابهامات تیم وجود نداشت. حاصل کار هم چیزی جز دوباره کاری و سردرگمی نبود. ماحصل کار هم پس از سه ماه به سطل آشغال ریخته شد.

آن فرد کنار رفت و فرد دیگری به تیم ما اضافه شد و مسئولیت مصاحبه ها و استخراج نیازمندی ها را بر عهده گرفت. این فرد، متاسفانه پیش از این هیچ سابقه ای در نیازسنجی نداشت و نبایستی تمامی این کار در اختیار و حیطه مسئولیت این فرد، به تنهایی، قرار می گرفت. او نتوانست که اطلاعاتی را که در مصاحبه و جلسات کسب کرده مکتوب کند و در اختیار تیم بگذارد. او نتوانست در مصاحیه هایش تفکرات ناصحیح کارفرما را اصلاح کرده و به او دید صحیح بدهد.

این ها نمی دانستند که نرم افزار قلمرو ابهامات نیست، که جایگاه جزییات و دقت هاست.

5. حقوق پایین و حتی عدم پرداخت

همانطور که بیان شد، کار با کیفیت نیاز به خرج با کیفیت دارد. متاسفانه بازه حقوقی کارکنان بسیار پایین بود. با توجه به حجم و زحمت کار، نیاز به دریافت مبلغ بیشتری بود تا کارمندان انگیزه تحمل فشارها و ناملایمت های محیط کار را داشته باشند. اما متاسفانه به علت پایین بودن حقوق ها، به مرور انگیزه ها کم شد و تیم دچار فرسایش روحی و انگیزشی شد. دیگر به جایی رسیدیم که در شرکت عملا کاری انجام نمی گرفت. عامل دیگری که باعث کاهش انگیزه پرسنل می شود، مقایسه خود با همکاران در شرکت های دیگر است. که این مقایسه خواه ناخواه صورت می گیرد.

6. دروغگویی در جلسات

یکی از عواملی که باعث شد که اعتبار شرکت نزد کارفرما ضربه بخورد، دروغ گویی های بی حد و حصر مدیران در جلسات بود. مدیری در جلسات حضور می یافت و در صورتی که نرم افزار را ندیده بود، چنان از ویژگی های عجیب و غریب سامانه و هزینه های هنگفتی که برای آن شده است، سخن می گفت که ما خودمان حیرت می کردیم.

7. ارائه تخمین های غلط به کارفرما

هم کسی که مدیر پروژه شده بود و هم مدیرانی که در جلسات شرکت می کردند، بسیار وعده های عجیب و غریبی نسبت به زمان آماده سازی برخی قابلیت ها می دادند. قول هایی که داده می شد مبتنی بر واقعیت های تولید نرم افزار نبود و زمانی که لازم است تا چرخه استخراج نیازمندی، تحلیل و پیاده سازی و تست طی شود را درنظر نمی گرفت. این تخمین های ناصحیح باعث می شد تا شب های زیادی تیم در شرکت بماند و یا بالاجبار روزهای تعطیل بیاید و اضافه کاری های سنگیی را متحمل شود. البتهدر پروژه ما، نتیجه همه این شب کاری ها و اضافه کاری ها، در نهایت دور ریخته شد. چرا که کارمندان تحت فشار ،کار با کیفیت تولید نمی کنند.

8. مهارت و تعهد پایین مدیران

شرکت دارای دو مدیر فنی بود. هر دو از تحصیل کردگان شاخص دانشگاه امیرکبیر در رشته هوش مصنوعی بودند. متاسفانه نفر اصلی به ندرت در شرکت حضور داشت و در جریان کارها و هماهنگی های پروژه نبود. دیگری هم بیشتر درگیر کارهای شخصی خودش بود. آگاهی ای نسبت به ظرافت کاری های پروژه و موانع و مشکلات آن نداشتند.

9. عدم احترام به پرسنل

موضوعی که همه پرسنل نسبت به آن ناراضی بودند، عدم رعایت احترام آن ها از سمت مدیران بود. اگر چه شرکت از جهات مختلف دارای ضعف های عمده بود، اما مدیریت به جای اینکه با رفتارش کارمندان را جذب کند به نوعی موجب دلسردی آن ها شده بود. نگاهی از بالا به کارمندان داشتند. صدای انتقادات آن ها شنیده نمی شد و نتیجه هم جز این نبود که همین موجب ایجاد نارضایتی زیادی در کارمندان شد و این نارضایتی در کاری که انجام می دادند منعکس شد. حلقه معیوبی از نارضایتی شکل گرفت که مدام تشدید می شد. همچنین عدم حل مشکلات در بالا و ایجاد محدودیت برای کارمندان موجب شد، تا به جای اینکه ذهن کارمندان آرامش داشته باشد، مدام درگیر و دار ناراحتی و نارضایتی باشد.

10. عدم تعهد پرسنل به انجام کار خوب

از ویژگی های مهمی که باعث می شود تا هر کس در کارش پیشرفت کند، تعهد می باشد. تعهد به انجام کار خوب و باکیفیت فرد را در مسیر حرفه ای رشد می دهد. این ویژگی در فرد موجب می شود تا کاری که آماده می کند بهترین کیفیت ممکن را داشته باشد و مطمئن باشیم که فرد به همه وجوه مختلف آن فکر کرده است. متاسفانه اعضای این پروژه این تعهد حرفه ای را به خود، تیم و پروژه نداشتند. موجب شد در مدت این ده ماه نه چیزی به دانش شان اضافه شود و نه کاری که آماده می کنند دارای کیفیت شاخص و ممتازی باشد.

11. عدم وجود تست

در مورد عدم وجود تست پلن و مسائل مربوطه نیازی به توضیح نیست. آیا انجام پروژه بزرگ، بدون وجود انواع و اقسام تست های حرفه ای ممکن است

12. عدم مستند سازی

در این پروژه بعد از ده ماه، هنوز یک صفحه مستندات آماده نشده بود تا بدانیم هر ذینفعی دارای چه نوع نیازمندی هایی می باشد. این هم به این معنی است که بر روی هیچ یک از نیازمندی ها توافق قطعی صورت نگرفته بود. در نتیجه نه نیازسنج ما راهی داشت تا بفهمد که سخنان کارفرما را به درستی درک کرده و نه کارفرما راهی داشت که بداند آیا سخنان اش را کامل و به درستی منتقل کرده است. سندی آماده نبود که بر طبق آن سامانه طراحی شود. این موجب شد که اگر جایی خطایی در طراحی و پیاده سازی انجام می شد و یا موضوعی فراموش می شد، نتوانیم با مقایسه با سند نیازمندی کارمان را ارزیابی کنیم. این امر هم باعث شد تا بسیاری از قابلیت ها در نرم افزار توسعه داده شود که بعد ها کارفرما ادعا کرده آن ها را نمی خواهد و یا منظورش جور دیگری بوده است. بسیاری از قابلیت ها از جلساتی که با مدیران داشتند بیرون آمد. در این جلسات به طور آنی و بدون فکر قبلی بسیاری از ایده ها مطرح می شد و شخص نیازسنج بدون هیچ گونه تحلیل و مکتوب نمودن، آن ها را در طراحی سامانه منعکس می کرد. همین هم باعث شد، تا این ایده های ناقص الخلقه با ورود شان به سیستم تنها انرژی، انگیزه و پول تیم را هزینه کنند، بدون اینکه هیچ ارزش افزوده ای به پروژه اضافه کنند.

13. عدم وجود متدلوژی برای توسعه نرم افزار

توسعه نرم افزار، بسیار وابسته به نحوه تعاملات اعضای تیم و رابطه اصولی و تدوین شده کارفرما و پیمانکار می باشد. پروژه های بزرگ نرم افزاری را نمی توان به سبک یک هیئت اداره کرد و انتظار داشت تا همه چیز طبق برنامه و خواست ذهنی ما پیش برود. بسیار بسیار پیشتر، بزرگان این صنعت در غرب این مسیر را طی کرده اند و از شکست های شان آموخته اند که باید پروژه های نرم افزاری بر اساس قاعده و اصول خاص و مشخصی در حیطه تولید، تعاملات داخلی و خارجی پیش برد. یادگیری اصولی و رعایت این قوانین و چارچوب ها در کتاب ها پیدا نمی شود. نمی توان صرفا با مطالعه کتب مختلف راجع به SCRUM، به مدیریت نکات و نقاط بحرانی پروژه واقف شد. چرا که هر پروژه شرایط خاص خودش را دارد.

کارها در شرکت نظم و ترتیب مشخصی برای انجام نداشت. کارها زمان مشخصی برای پایان نداشت. برای همین کار برای مدت ها در شرکت به حال خود رها میشد. نبودن milestone و نداشتن deadline تیم را تنبل و بی انگیزه می کند. تیم برای جنگیدن بهانه و انگیزه ای نخواهد داشت و این اتفاق تیم را سست می کند. از طرف دیگر، نداشتن نظم موجب می شد تا کارفرما ناگهان اعلام کند که درخواست های زیادی را که در گذشته مطرح کرده برای یکی دو روز آینده می خواهد. این موجب میشد تا تیم از خواب خرگوشی بلند شود و شب و روز در شرکت بماند تا کار را تحویل دهد.

· * نتیجه ای که من از این مطلب گرفتم این است که از این 13موردی که نویسنده به عنوان دلایل شکست پروژه مطرح کرده است میتوان گفت تقریبا نیمی از آنها به دلیل عدم نیازسنجی صحیح اتفاق افتاده است.

نداشتن برنامه ریزی دقیق و عدم جمع آوری اطلاعات مورد نیاز قبل و در حین پروژه باعث بهم ریختگی و به نتیجه نرسیدن تلاش های تیم شده است.

-مشخصات پروژه :

• شركت عمومي ومحدود بنا نهاده : تامپره، فنلاند (۱۸۶۵) ،‌نوکیا، فنلاند (۱۸۷۱) ،
• صنعت :تجهیزات مخابراتی،فعاليت در حوزه‌های تجهیزات پهنای باند شبکه‌های موبایل و خدمات مولتی‌مدیا، غول موبایل جهان و وبزرگترین نوآور و قدیمی ترین شرکت موبایل جهان
• محدودهٔ فعالیت :جهانی
• راجیف سوری : مدیر عامل اجرایی

اهداف پروژه :

• نوکیا به عنوان تکنولوژی مخابراتی رادیویی موبایل ارتش و تجاری تولید شد.
•  تاسیس موبیرا اوی
• توليد اولین گوشی‌های موبایل دنیا
•  در سال ۱۹۸۷ نوکیا یکی از گوشی‌های همراه اولیه دنیا را معرفی کرد

نتيجه اجراي پروژ :

• سازمان دهی مصرف کننده‌ها و بازاریان نوکیا و همچنین فروش‌ها،
• شبکهٔ زیر بنایی ارتباطات تلفن همراه و سکوهای خدمات ارتباطی را، به خوبی خدمات رسانی حرفه‌ای برای اپراتورها و تهیه کنندگان خدماتخدمات شرکت‌هایی همجون سونی و سامسونگ و اچ تی سی و حتا اپل نیز هست.
• قوی ترین سرویس نقشه (here)که دارای ۴۸ ماهواره

درس هاي گرفته شده از پروژه :(عدم نياز سنجي صحيح)

• بی توجهی به گرایش عموم مردم به تلفن های لمسی
• عدم توسعه یک اکوسیستم اختصاصی
• عدم برنامه ریزی براي ایده های جدید
• عدم همكاري در نوآوري باشركت هاي كوچك
• عدم چابکی لازم را برای تغییرات سریع نرم افزاری وعملا کاربرانی را که به سرعت تغییرات اندروید و آی او اس عادت کرده بودند را از دست دادند.

در 2013بخش موبایل نوکیا به مایکروسافت منتقل شد. بدین ترتیب تولید گوشی‌های نوکیا با نام نوکیا میکرو سافت موبایل تولید می‌شوند (به مدت ۱۰ سال)

کمپانی راه آهن فرانسه SNCF و اپراتور ملی راه آهن RFF
نوع پروژه: قطار جدید
نام پروژه: Regiolis / Regio 2N
تاریخ: می 2014
هزینه: 15 بیلیون یورو

هدف از جرای پروژه رزرو و حرکت ساده تر و سریعتر مسافران در سراسر قاره بود.

RFF با دادن مقیاس اشتباه از اندازه ایستگاهها به کسانی که قطار را طراحی می کردند باعث این مشکل شد قطارهای ساخته شده از ایستگاهها بزرگتر بودند و درنهایت حق انتخاب داشتند تا با ساختن دوباره قطارها را هماهنگ با ایستگاهها کنند یا ایستگاهها را بازسازی کنند که طبق گزارشات تا به امروز با صرف 68 میلیون دلار هنوز نزدیک به 1000 ایستگاه بازسازی نشده اند.

کمبود داده و دانش به بروز این خطا کمک کرده است. اگر کاربران بخش در آن حوزه حضور داشتن و اپراتور و کمپانی جدا از هم نبودند امکان رویداد این خطا کاهش می یافت چون اینکار باعث شد یک رابط بین این دو سازمان وجود داشته باشد و احتمال اشتباه را بالا می برد. شناسایی ریسک و خطرات، نیاز به اختصاص زمان و منابع مختص خود را دارد.

مطالعه موردی کابوس 4 ساله ERP، Overstock.com

Overstock.com شرکت تازه تاسیسی که از رقابت با آمازون باکی نداشت امروزه به دلیل صحبت های جسورانه بنیان گذارش Patrick Byrne، که شکست 14.2 ملیون دلاری را به سرمابه گذاران این شرکت اینگونه توضیح می دهد:"My bad"!

خرده فروشان آنلاین هم به دلیل تبلیغات اغواگرانه کمپین های شرکت به سمت آن کشیده شدند، که می گفتند: "The big O and it's all about the O".

انتقال Overstock.com از بسته ERP خود شرکت به بسته اینترنتی اوراکلی که برای پیاده سازی و اجرا و اتمام آن تا قبل از تعطیلات سال نو 2005 عجله زیادی شد، این شرکت را از پاسخگوی به مشتریان در خصوص وضعیت سفارشات و تحویل سفارشات ناتوان گذاشت. در نتیجه سیستم پیگیری مشتری به مدت یک هفته خوابیده بود. که این یک نتیجه شوک آور برای شرکتی است که ادعای رقابت با شرکت آمازون را دارد. آیا overstock.com نجات خواهد یافت؟

وبسایت مالی Motley Fool، این شرکت را یکی از بزرگترین 5 سهام سقوط یافته نامید. ( هر چند که این شرکت امروزه در وضعیت مساعدی می باشد.)

خلاصه مشخصات پروژه

نام پروژه: overstock.com

اهداف پروژه

رقابت با شرکت های e-commerce، Amazon و E-bay

نتيجه اجراي پروژه

از دست دادن 14.2 میلیون دلاری سرمایه

علت شکست

پیاده سازی سیستم ERP جدید

درس هاي گرفته شده از پروژه

بر طبق صحبت های مدیرعامل این شرکت: "این شکست تقصیر من بود، من مدت زیادی جهت ارتقا سیستم های it اقدام خاصی انجام ندادم و در زمان ارتقا و اجرای سیستم جدید فشار زیادی را برای سریعتر انجام شدن آن وارد آوردم"، می توان از این عوامل درس گرفت.

منبع:

· http://www.lessons-from-history.com/Presentations/Articles/Overstock.com%27s%20Four-Year%20ERP%20Nightmare.pdf

سلام علیکم

هر پروژه اگر خلاقیت و پشت کار و پشت بانه مالی نداشته باشد حتما شکست خواهد خورد . اگر نگاهی سطحی به شرکت تولید نی شکر در ایران داشته باشیم با گفتن اینکه این مکان قدیمی است و  بیش از تولیدش دارد مصرف می کند با  این سیاست غلط هزاران نفر بیکار و تولید نی شکر به صفر رسید تا انجا که باید واردات داشته باشیم و این نگاهی کوچک بود اما در سطح وسیعتر چه؟

ده پروژه شکست خورده "Google" را بشناسید

google lively شکست خـورد ايـــده عالي، اجـــــرا فاجعه

گوگل زنده يا google lively نمونه جالبي از اصطلاح «ايده عالي، اجرا فاجعه» است و چه دليلي بهتر از اين که نه ما و نه شما هرگز اسمي هم از اين پروژه گوگل نشنيديم اگر چه براي شش ماه تمام در سال ۲۰۰۸ اجرا مي شد. اين پروژه وقتي اجرا شد که پروژه زندگي دوم يا second life و يا محيط هاي مجازي مشابه اداشتند کم رنگ و کم رنگ تر مي شدند. در شبکه اجتماعي گوگل زنده کاربران براي خود يک آواتار مي ساختند تا بتوانند در محيط سه بعدي با ديگران ارتباط برقرار کنند. در اين محيط مجازي که معماري مختص خودش را داشت افراد مي توانستند با هم دوست شوند و حرف بزنند و به جاهايي که دوست دارند سر بزنند. افرادي که اين محيط را تجربه کرده بودند از مشکلات متعدد و اعصاب خرد کن سرور شاکي بودند ولي ايده اصلي به نظرشان جذاب بود. اتاق هاي چت تقريبا هم عمر خود اينترنت هستند و در آنها مي توان با آشنايان و غريبه ها حرف زد. با پيشرفت وب کم ها چت تصويري نيز تبديل به پيش فرض ما براي برقراري ارتباط با دوستان و آشنايانمان شده است. ولي چرا پروژه گوگل زنده و يا نمونه هاي مشابه آن نگرفت؟ اين روزها ما براي آشنايي با افراد غريبه از شبکه هاي اجتماعي استفاده مي کنيم و غريبه ها را از روي علايق مشترکي که داريم به دايره آشناهايمان راه مي دهيم. اغلب شبکه هاي اجتماعي پرکاربرد مانند فيس بوک، توييتر و يا شبکه هاي ايراني مانند ني ني سايت داشتن تجربه مشترک را پايه و اساس جمع کردن افراد دور هم قرار مي دهد.در شروع دنياي اينترنت جاهايي مانند زندگي دوم يا گوگل زنده قرار بود جايي باشند که ما گاهي به آنها سر مي زنيم. مثل سر زدن به شهربازي يا کافي شاپ در زندگي واقعي. ولي اينترنت خيلي فراتر از آن چيزي شد که در ابتدا تصور مي کرديم و امروزه ارتباط با غريبه ها کاري نيست که هر از گاهي انجام بدهيم بلکه جزو اصلي زندگي روزانه ما شده است.

google answers شـــکست خورد ‪جستجو کافي است. پاسخ لازم نيست

«گوگل پاسخ» پروژه ديگري است که اين روزها رها شده است. اصولا در دنيايي که جواب هر سوالي را با يک جستجوي ساده در گوگل مي توان پيدا کرد مفهوم «پاسخ» با آن چيزي که قبلا بود عوض شده است. اگر چه «ياهو پاسخ» هنوز وجود دارد و به کارش ادامه مي دهد ولي اين به خاطر اين نيست که او دارد واقعا پاسخي را به سوالها ارايه مي کند بلکه به اين دليل است که پاسخهايش عجيب و غريب و سرگرم کننده هستند.

وقتي شما به اطلاعات حقيقي احتياج داريد يا در گوگل جستجو مي کنيد و يا به وب سايتهاي تخصصي حوزه خود مي رويد و دنبال پاسخ خود مي گرديد بعضي وقتها هم از شبکه هاي اجتماعي خود استفاده مي کنيد و از دوستاني که مي شناسيد و به آنها اعتماد داريد سوال خود را مي پرسيد. دوباره مي بينيم که ايده اصلي تغيير ماهيت داد. اين که جايي باشد که کاملا جهاني است و پاسخ هر سوالي که هر کسي مي پرسد را دارد تبديل شد به يک نمونه شدني تر و انساني تر اما چطور مي شود که شرکتهاي زيادي روي ايده پاسخ دادن به همه سوالات ممکن سرمايه گذاري مي کنند؟ شرکتهايي مانند چاچا و يا askJeeves که ايده شان اين است که يک سوال درباره هر چيزي که مي خواهي بپرس و پاسخت را دريافت کن.

اما حقيقت اين است که آنها اصلا دنبال درست کردن چيزي مثل «گوگل پاسخ» نيستند بلکه کاري که مي کنند اين است که سوال شما را در گوگل جستجو مي کنند و نتيجه را به شما نشان مي دهند. استفاده از آنها مثل اين مي ماند که از شخص ديگري بخواهيد چيزي را در گوگل برايتان جستجو کند. براي اين که ايده «گوگل پاسخ» حتي بيشتر منجر به شکست بشود گوگل براي دريافت برخي از پاسخ ها با يک جور مدل مزايده اي به مترجمان آزاد پول مي داد. الان ناموفق بودن اين ايده بديهي است ولي مابين سالهاي ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۶ که اين پروژه اجرا مي شد هنوز قابليتهاي عظيم اينترنت و حجم عظيم اطلاعاتي که بر روي آن يافت مي شود بر همگان مشخص نبود و گوگل خودش مي خواست اين خدمات را ارايه کند.

تبليغات چاپي و راديويي گوگل شکست خورد از اينتــــــرنت پول دربياور نه از بيرون آن!

جمله معروفي است که اين روزها شعار اغلب وب سايتها شده: از اينترنت پول در بياور. ولي چند سال قبل گوگل درست برعکس اين شعار حرکت کرد و تصميم گرفت از بيرون از اينترنت پول دربياورد. شايد تحت تاثير فشار روزافزون براي کسب درآمد بيشتر گوگل تصميم گرفت وارد صنعت تبليغات چاپي و راديويي شود. البته با اتکا به داده هاي بسيار زيادي که درباره کاربران و محصولات مورد علاقه شان داشت. البته اطلاعات شخصي مصرف کنندگان حکم قلک پر از طلايي است که گوگل دارد و در آينده پيش رو هم حتما از آن استفاده هاي زيادي خواهد کرد ولي با توجه به اين که اطلاعات هر روز بيشتر و بيشتر در دسترس همگان قرار مي گيرد استفاده از تبليغات براي پول درآوردن کماکان مهم ترين روش درآمدزايي است. استفاده از اطلاعات گوگل براي هدف قرار دادن مصرف کنندگان در بيرون از دنياي اينترنت ممکن است در تئوري بسيار جالب به نظر برسد ولي مشکل اين جا است که روشهاي قديمي براي برقراري ارتباط با مصرف کنندگان دارند از بين مي روند و عاقلانه نيست که گوگل در آن بازار سرمايه گذاري کند.

از طرف ديگر روشهايي که گوگل براي تعيين بهترين نقطه براي يک تبليغ اينترنتي دارد به همان خوبي در دنياي خارج جواب نمي دهد و مديران حوزه تبليغات راديويي و چاپي به مرور فهميدند تمايلشان به استفاده از روشهاي خودشان بيشتر از روشهاي به دست آمده از داده هاي گوگل است.

dodgeball شکسـت خورد ايــده پرداز قهـر کرد و رفت

در سال ۲۰۰۵ دو تا از پروژه هاي گوگل همزمان بيرون آمدند: آندرويد و داجبال (Dodgeball). بديهي است که اين جا لازم نيست از موفقيت آندرويد صحبت کنيم اما ماجراي داجبال جالب است. داجبال يک شبکه اجتماعي حساس به مکان بود و در سال ۲۰۰۵ شروع به کار کرد. اين محصول نيز ترکيبي است از نگاه به آينده و زندگي واقعي و تلاش براي ترکيب اين دو . اين اپليکيشن قرار بود از گوشي هاي هوشمند استفاده کند تا افراد را به هم وصل کند و مثلا جاهايي که يک نفر مي رود يا رستوران خوبي را که پيدا مي کند با کساني که مي شناسد و در منطقه هستند به اشتراک بگذارد.

خب چه بر سر اين ايده آمد؟ براي دو سال پروژه به خوبي پيش رفت تا اين که دنيس کراولي که ايده پرداز اوليه اين طرح بود در سال ۲۰۰۷ از گوگل بيرون آمد و شرکت فوراسکور را تاسيس کرد و اين شرکت که دقيقا همين خدمات را ارايه مي دهد الان بسيار محبوب است.

مشکل اين طرح در زمان خودش اين بود که زيادي آينده نگر بود و سخت افزار لازم براي فراگير شدن آن که همان گوشي هاي هوشمند بودند خيلي طول کشيد تا غالب بازار شود. امروزه گوگل latitude را دارد که همان کار را مي کند. البته اين خدمت آنلاين گوگل اصلا جذابيت فوراسکور را ندارد و شايد يک دليل آن قسمت بامزه بازي فوراسکور است که کاربران مي توانند ميزان علاقه و وفاداري خود را به يک کسب و کار و يا فروشگاه خاص نشان دهند. ولي از اين خصوصيات مهم تر اين است که استفاده از فوراسکور خيلي راحت تر از توييت کردن محلي که هستيم براي دوستانمان و يا انتشار آن در فيس بوک است. اين طرحي است که مي توانست از آن گوگل باشد و او با بي درايتي از دست داد.

جــــايکو شــــکست خــــورد توييتر قبلا اين ايده را پياده کرده بود

گوگل در سال ۲۰۰۷ يک سايت براي بلاگ هاي بسيار کوچک راه انداخت که جايکو نام داشت ولي تا سال ۲۰۰۹ معلوم شد که اين توييتر است که فاتح دنياي پستهاي کوتاه و سريع است. يک شبکه اجتماعي همان قدر قدرتمند است که کاربرانش قدرتمند باشند و توييتر در زماني که جايکو راه افتاد بيش از نصف راه موفقيتش را رفته بود. اگر چه هنگامي که جايکو از کار افتاد عده اي از کاربران سينه چاکش يک سيستم آرشيوي درست کردند تا تمام مکالمات خود را جايي ذخيره کنند و براي هميشه داشته باشند.

شايعات زيادي درباره دلايل دست شستن گوگل از جايکو وجود دارد ولي به هر حال اين پايان شروعي بود براي يک جور ميکروبلاگهاي کوچک که پستهاي اشخاص روي آن شکل هايکو همان شعرهاي معروف ژاپني را دارد.

google notebook شکست خورد احــــــتمالا ‪پيـــــچيده بـــود

گوگل نوت بوک در سال ۲۰۰۹ از مجموعه پروژه هاي گوگل کنار گذاشته شد.اگر چه گوگل داک کمابيش به آن سرويس داکيومنت اشتراکي که گوگل همواره دنبالش بود تبديل شده است شرکت گوگل هيچ گاه نتوانست در رقابتي که در اين حوزه وجود دارد از اپليکيشن هاي ديگر همچون evernote پيشي بگيرد. کپي کردن کليپهايي که آدرس اينترنتي شان را حفظ مي کنند به نظر يک امر بديهي مي رسد به خصوص اگر با مرورگر ترکيب شود. به همين دليل است که گوگل سالهاست دارد اين ايده را دنبال کند. اما باز هم وقتي همه تلاشها انجام مي شود و نوبت به آمار و ارقام مي رسد به نظر مي رسد کاربران سرويس هاي ديگر غير از گوگل را ترجيح مي دهند. معلوم نيست مشکل از پيچيدگي فراوان ابزارهاي گوگل است و يا رابط کاربري سرويس گوگل خوب نيست ولي دنياي ابزار نگارش در اختيار آن دسته از توسعه دهندگان است که ابزارهاي ساده و بسيار دم دستي توليد مي کنند. آن هم در حالي که پردازش ابري امکان ارسال نوشته ها را به خانه، محل کار و هر جاي ديگري به راحتي فراهم مي کند.

google Buzz شـــکســت خورد اعـــصاب کاربران را خرد کرده بود

خيلي از ايرانيان مرگ گوگل باز را به ياد دارند. کاربران ايراني شايد يکي از معدود گروه هايي بودند که عاشقانه گوگل باز را مي پرستيدند و از آن استفاده مي کردند ولي به هر حال گوگل مجبور شد آن را کنار بگذارد. اولين اشتباه گوگل باز اين بود که با کاربران صادق نبود. در فوريه سال ۲۰۱۰ اين خدمت گوگل به طور اتوماتيک به جي ميل اضافه شد و اضافه شدن دکمه باز در کنار اينباکس بدون هيچ گونه اطلاع رساني به مخاطبان صورت گرفت.

اما چه چيزي درون اين فولدر جديد بود؟ اين همان گوگل ريدر بود که يک تجربه بسيار موفق در زمان خودش بود. گوگل ريدر با استفاده از rss قابليتي ايجاد کرده بود که خوانندگان بتوانند سايتهاي محبوب خود را دنبال کنند. کار گوگل باعث شد که يک فولدر جديد به جي ميل افراد اضافه شود که هميشه در آن تعداد بسيار زيادي مطلب خوانده نشده وجود دارد و گوگل هيچ وقت نفهميد که اين فولدر اضافي چه بار سنگيني به مخاطبانش وارد مي کند. در سال ۲۰۱۱ گوگل پروژه باز را از ليست پروژه هايش کنار گذاشت.

sidewiki شــــکست خورد ‪ويکي پديا رقـابت ناپذير است

گذشته خيلي وقتها چندان شفاف نيست ولي اغلب ما آن دوران را به ياد داريم که هنوز ويکي پديا به وجود نيامده بود. چيزي که ويکي پديا را منحصر به فرد مي کند جامعه بزرگ و بسيار وفادار آن است که وقت خود را براي توسعه هر چه بهتر آن مي گذارند و برعکس آنچه بسياري از افراد مي گويند اين که هر کسي مي تواند مطالب آن را ويرايش کنند اصلا از اعتبار مطالب کم نمي کند.

اما همه اينها چه ربطي به گوگل دارد؟ سه پروژه searchwikiو knol و Sidewiki دليل اين مقدمه هستند.همه اضافات ويکي پديا و گزينه هايي که مي توانند جايگزين آن شوند از تابستان ۲۰۰۸ توسط گوگل توسعه داده شده است. knol پروژه توليد يک مجموعه از دست نوشته هاي کاربران است. searchwiki به کاربران اجازه مي دهد نتايج جستجو را رتبه بندي و امتياز دهي کنند و آخرين پروژه يعني sidewiki که روي مرورگر اضافه مي شود و اجازه مي دهد که وب سايتها را برچسب گذاري بکنيم. پروژه sidewikiعملا رها شده است و دو پروژه ديگر هم نتوانسته اند به موفقيت پيش بيني شده دست پيدا کنند.

همه کوشش ها براي توليد چيزي مانند ويکي پديا حتي آنهايي که توسط کاربران عاشق پيشه گوگل پشتيباني مي شدند نتوانستند به اندازه هاي بزرگي برسند و حتي پروژه knol در بهار سال ۲۰۱۲ به پشت ديوارها فرستاده شد. شايد اگر يک رابط کاربر متفاوت براي knol طراحي مي شد مي توانست هنوز مقاومت کند ولي مساله اين است که ويکي پديا خيلي قوي است و خدماتي که به کاربران در هر سطحي ارايه مي دهد بسيار مفيد هستند. از کاربران کاملا بي اطلاع نسبت به موضوع تا حرفه اي هاي هر حوزه آن را مي خوانند و مي توانند با آن ارتباط برقرار کنند و اين واقعا تعجب آور است. اگر خوب به فلسفه پشت آن بينديشيم مي بينيم اين که همه مي توانند به خانواده ويکي پديا بپيوندند چه براي استفاده از مطالب و چه براي توليد آنها و اين موضوعي استثنايي در تاريخ دنيا است.

در پروژه searchwiki مشکل اين بود که کاربران علاقه نداشتند تغييري در رتبه بندي گوگل ايجاد کنند به خاطر همين هم در سال ۲۰۱۰ اين پروژه با يک سيستم ستاره دهي جايگزين شد. در پروژه sidewiki کاربران هيچ وقت از کامنت هايي که در سايدبار وجود داشت استفاده نمي کردند و به همين خاطر هم گوگل اين پروژه را در سپتامبر ۲۰۱۱ رها کرد.

google video شکــــست خـورد مشکل با خريـــــد يوتيوب حل شد

گوگل ويدئو تلاش کرد تا يوتيوب را در هم بشکند و شکست خورد و تنها دليلش اين بود که اين ابزار قبلا وجود داشت و نامش هم يوتيوب بود. بعد از آن البته گوگل يوتيوب را با قيمت ۱.۶۵ ميليون دلار خريد و قال قضيه را کند و آخر سر همه خوشحال و راضي بودند. داستان گوگل ويديو تنها داستان يک حمله بي کله به يک کرگدن اينترنتي نبود. حقيقت امر خيلي عجيب تر از اين هاست. در ژانويه ۲۰۰۵ ريشه هاي چيزي که قرار بود گوگل ويديو شود در تبديل پخش تلويزيوني به متنهاي قابل جستجو شکل گرفت. در تابستان اين سال آنها شروع به پشتيباني از آپلودهاي ويديويي و به اشتراک گذاشتن آنها کردند و در انتهاي اولين سال شکل گيري آن، ايده اوليه تبديل گفتار تلويزيوني به متنهاي قابل جستجو کاملا از دست رفته بود. اگر چه در سال ۲۰۱۲ نمونه هايي از متن فيلمهاي ويديويي در يوتيوب ديده مي شود و نشان مي دهد که گوگل هنوز ايده اوليه را در سر دارد.

هر دليلي که باعث جذابيت و فراگيري سايتهايي مي شود که بر مبناي تجربيات کاربران طراحي مي شوند را در نظر بگيريد. گوگل ويديو کاملا بر خلاف آن حرکت کرد. آنها تصميم گرفتند يک نوع فايل اختصاصي با پلير مخصوص خودش را معرفي کند که به طرز چشم گيري مجموعه کارهايي که کاربر بايد انجام مي داد تا محتواي ويديويي خودش را داشته باشد زياد مي کرد. بعضي وقتها اين روش جواب مي دهد. بالاخره همه پليرها و انواع مختلف فايلهاي ويديويي از يک جايي آمده اند ديگر. ولي اين استراتژي براي وقتي که شما يک دعواي بزرگ را با سايت بسيار راحتي مانند يوتيوب شروع کرده ايد اصلا جواب نمي دهد. سايتي که محبوبيتش آن را تبديل به يک جور استاندارد در دنياي ويديو ها کرده است. ايده داشتن يک پلير و فرمت فايل اختصاصي در زماني که همه ابزار ها و نمايشگرها به دنبال پشتيباني هر چه بيشتر از فرمتهاي موجود مي روند يک جور خود کشي به حساب مي آيد.

بعد از اين که گوگل ويديو نتوانست با يوتيوب رقابت کند تصميم گرفت مدلش را عوض کند و تبديل به يک مرجع اجاره دادن ويديو ها شود و اين بار هم قبل از آن يک رقيب قدرتمند به نام نت فليکس در اين بازار بود که عينا همين سرويس را ارايه مي کرد و به خاط همين گوگل ويديو آن را هم رها کرد و در نهايت گوگل يوتيوب را خريد و به اين داستان خاتمه داد.

google wave شکــــــست خورد شايد آيندگان بپسندند، ما نپسنديديم

بزرگترين شکست گوگل را شايد بتوان گوگل موج (google wave) دانست. مجموعه اي از قابليتهاي بي فايده که با يک روش پيچيده و غير لازم دور هم جمع شده اند. گوگل موج مي خواست براي همه، همه چيز در حوزه اشتراک محتوا باشد. همان طور که گوگل پلاس تلاش مي کند براي کاربران شبکه هاي اجتماعي همه چيز باشد. هنوز معلوم نيست سرنوشت پلاس چه مي شود ولي مجلس ختم گوگل موج مدتهاست که برگزار شده و عزاداري ها هم انجام شده است.

مي خواهيد يک ايميل بفرستيد؟ مي توانيد از جي ميل استفاده کنيد. ولي اگر به هر دليلي خواستيد آن را به ليست غير قابل فهمي از افراد بي ربط و از طريق يک مسير بسيار غير طبيعي ارسال کنيد گوگل موج مي تواند کمکتان کند. آيا مي خواهيد آن ايميل را تبديل به يک آهنگ يا ويديو يا مکالمه اي درباره آهنگها و يا ويديو ها يي بکنيد که درون خودش آن آهنگ و يا ويديو را هم دارد؟ آيا مي خواهيد با شعبده بازي آدم هاي ديگر را وارد مکالمه بکنيد و يا از آن خارج کنيد جوري که خودتان هم نفهميد با کي داريد صحبت مي کنيد و آيا اصلا کسي حرفهايتان را دنبال مي کند يا نه؟ آيا دوست داريد هميشه امکان اين را داشته باشيد که در کنار مکالمه فعلي يک مکالمه ديگر راه بيندازيد و خودتان را در اين پارانوياي دايمي بيندازيد که بقيه دارند همزمان هم با شما حرف مي زنند و هم پشت سرتان حرف مي زنند؟

البته واضح است که گوگل موج اين قدرها هم بد نبود ولي مشکل آن همان مشکل اشتباه در پيش بيني نيازهاي کاربران بود. مساله اين است که حتي حرفه اي ها هم نمي توانند بگويند چرا گوگل موج اين قدر با بي مهري رو به رو شد. يکي از دلايل آن پيچيدگي زبان ارتباطي آن بود و از آن مهم تر ناتواني آن در برقراري ارتباط با ساير خدمات گوگل . برخي معتقدند گوگل موج هم دچار مشکل «جاي درست، زمان نادرست» شده و شايد در آينده موفقيت کسب کند.

منبع : بایت

http://www.yjc.ir/fa/news/4677178/%D8%AF%D9%87-%D9%BE%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%87-%D8%B4%DA%A9%D8%B3%D8%AA-%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%AF%D9%87-google-%D8%B1%D8%A7-%D8%A8%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D8%AF

نام پروژه :promise

نوع محصول : سيستم مديريت فروش و سفارشات

محصول كشور كانادا

تاريخ : دسامبر 2013

شركت آون در ابتدا براي فروش محصولات خود كارمندان فروشش را مستقيم به خانه هاي افراد ميفرستاد تا از اين طريق محصولات شركت را به انان عرضه كنند.

بر اساس گزارشات تعداد قابل توجهي از تيم فروش آون در كانادا ديگر نميخواستند با مراجعه به درب منزل مشتريان اقدام به فروش محصولات كنند.

آون با استفاده از استراتژي بازاريابي multi – level و استفاده از يكي از شركتهاي فروش مستقيم در جهان اقدام به توزيع محصولات خود كرد؛از طريق شبكه اي از عوامل فروش (كه به فروش مستقيم به خانواده ، دوست و آشنايان ميپرداختند).در چنين كسب و كاري عوامل فروش يك لينك مهم در زنجيره هستند اگر آنها اعتمادشان را به شما ازدست دهند سپس آن كانال توزيع شما از بين ميرود.متاسفانه گزارش ها نشان ميدهد كه آون آن اطميناني كه تيم فروش كانادايي اش به آن داشتند با معرفي سيستم جديد مديريت فروش و سفارشاتش ،از دست داد.

سيستم جديد به عنوان قسمتي از پروژه جهاني SMT(Service Model Transformaition ) معرفي شد .سيستم جديد براي ساده كردن فرآيند سفارش در نظر گرفته شده بود تا بدين طريق باعث كاهش هزينه و رفع بهتر نيازها و انتظارات مشتري شود.(هدف پروژه)

آون از يك سيستم جديد ERP (back-end) استفاده كرد .سيستم SMT در نظر گرفته شده بود تا به عوامل فروش اجازه دهد با استفاده از تبلت هاي خود محصولات را به نمايش بگذارند و با گرفتن سفارشات بتوانند بصورت آنلاين موجودي را چك كنند.

پروژه Promise در آغاز به منظور صرفه جويي بطور تقريبي 40 M$ در هر سال با بكارگيري SMT در نظر گرفته شده بود.

يك پرونده اي در كميسيون بورس و اوراق بهادار (SEC) تشكيل شد و با توجه به آن پروژه آون در 9 دسامبر 2013 با هزينه بين 100$ تا 125M$ رها شده بود .(نتيجه پروژه)

طبق اين پرونده ، اين سيستم با اينكه به عنوان يك راهنمايي قوي در كانادا تبديل شده بود اما اختلال قابل توجهي در كسب و كار آن بازار ايجاد كرده بود.پر كردن برگه هاي (SEC)نشان ميداد كه اين سيستم بازگشت سرمايه را بطور شفاف نشان نميدهد و تصميم براي توقف پروژه گرفته شد به دليل اينكه احتمال دارد اختلال بيشتري در كسب و كار ايجاد كند.

گزارش هاي موجود در مطبوعات نشان ميدهد كه توابع عمومي مانند ورود به سيستم ، صرفه جويي در سفارشات ، چك كردن موجودي به درستي كار نميكند.؛ علاوه بر اينها شكايت هايي در مورد قابليت استفاده نيز منتشر شده است .

كاربران تبلت ها عادت كرده بودند كه با لمس انگشت و جهت يابي به آساني از برنامه ها استفاده كنند . گزارش ها نشان ميدهد كه رابط كاربر آون ساختار ضعيفي داشت و انتظارات كاربران را از يك برنامه كاربردي مخصوص تبلت براورده نميكند؛ در حالي كه سيستم هاي (back – end) ايجاد ميشوند براي اينكه كارها را ساده تر كنند . در برنامه هاي كاربردي گذشته مراحل به اينگونه بود تايپ كردن ،انتخاب ليست ها ،پركردن اشكال و مراحل متعدد؛ اما در برنامه هاي كاربردي امروزي اين كار از ابتدا تا انتها طي چند مرحله كوچك كه در هر مرحله از گرافيك و تصاوير و آيكون هايي براي ساده سازي استفاده ميشود انجام ميشود.

اين مشكل تاثير بسيار زيادي گذاشت بطوري كه يكي از مديران ارشد فروش گزارش داد كه او بيش از 300 ازعوامل فروش خود را از دست داده است .(1/3 از كل تيم فروش خود )

درسهاي گرفته شده ازپروژه:

1- پروژه ها را بايد ابتدا در بازارهاي كوچك مورد آزمايش قرار داد قبل از رفتن به بازارهاي بزرگ و جهاني ، تا مشكلات و معايب آنها مشخص شود .

2- عوامل موثر در شكست اين پروژه عبارتند از :

· نقص كيفيت

· عدم تجزيه و تحليل درست ذينفعان و مشخص كردن نيازمندي هاي آنان

· عدم درك انتظارات عوامل فروش از برنامه

جالب است که بدانیم چرا هیچوقت شکست یک پروژه در ایران اعلام نمی شود و یا اینکه پروژه های شکست خورده همچنان ادامه حیات می دهند؟ یعنی اگر هم برای همه واضح باشد که یک پروژه شکست خورده است باز هم مسئول مربوطه مصاحبه می کند و امیدواری می دهد که آن پروژه به زودی به اتمام خواهد رسید نمونه هایش فراوان است ولی موضوع بحث ما صرفا شکست های نرم افزاری و IT است. البته تعداد شکست های اینگونه در ایران به دلیل فقر نرم افزاری، سخت افزاری و انفورماتیک کشور کم است ولی این امر دلیل نمی شود تا از آنها نامی به میان نیاید. با هم تعدادی از آنها را مرور می کنیم:

1. تولید گوشی ایرانی

"کارخانجات مخابراتی ایران (ITMC) که پیش از این در پروژه تولید گوشی ملی فعالیت داشت با شرکت خودروسازی ایران خودرو برای تولید خودرو در کشور مشارکت می‌کند."

این تنها یک نمونه از این شکست است. شاید یا خود بگویید پس این GLX که این همه تبلیغ می کند چیست؟ خول شاید GLX ایرانی باشد (البته حتی اسم اش هم ایرانی نیست چه برسد به...) اما واقعا هدف این پروژه پر سر و صدا رسیدن به تولید GLX آن هم بعد از 5 سال بود؟

اوایل کار چندان بد پیش نمی رفت: تولید LG در مادیران، تولید Hyundai در نیمه هادی عماد، تولید گوشی با برند ITMC در ITMC، تولید همین GLX خودمون که تابلو بود از چین وارد میشه, …

مادیران فقط به اسمبل بخش‌های اصلی گوشی می‌پرداخت و تنها 5 مدل از گوشی‌هایی که پیش تر توسط نماینده قانونی ال جی به بازار راه یافته بود را مونتاژ می‌کرد. هرچند که مادیران گوشی‌های تولیدی خود را اندکی ارزان تر از نمونه مشابه خارجی خود به بازار معرفی کرد اما این بار با قیمت شکنی از سوی نماینده رسمی ال جی یعنی پرشین تله کام روبر شد و باعث شد تا استقبال مناسبی از اولین گوشی‌های به ظاهر ساخت ایران صورت نگیرد.

بعد از ال جی، GLXگوشی‌ای ‌بود که در یک سکوت خبری روانه بازار شد. GLXهم به دلیل بالا بودن قیمت تمام شده برای کارخانه نتوانست سهمی از بازار را به خود اختصاص دهد.

سپس نوبت به کارخانجات مخابراتی ایران رسید. کارخانه‌ای که پیشتر نیز با شریک آلمانی خود یعنی زیمنس به تولید گوشی‌های ثابت تلفن همراه می‌پرداخت، این بار بازار تلفن همراه را نشانه گرفته بود و با یک کار تحقیقاتی جامع خط تولید گوشی ‌های خود را افتتاح کرد و عنوان داشت که به زودی و طی یک سال، 2 میلیون گوشی ایرانی با برند ITMCرا روانه بازار خواهد کرد. در ابتدای این مطلب خواندید که چه بلایی سر ITMC آمد!

به راستی چند نفر از ما و اطرافیانمان گوشی ایرانی داریم؟ به هر حال به نظر من با دستور و بخشنامه نمی توان محصولات نرم افزاری و سخت افزاری را "ملی" کرد. وقتی هنوز دانش فنی ساختش را نداریم چرا باید روی تولیدش اصرار داشته باشیم؟

2. لینوکس فارسی:

به این خبر از سال 385 توجه کنید:

"در سال 84 تعداد بسياري كتاب فارسي در زمينه وب سرور ، تعامل ويندوز و لينوكس و مهاجرت به لينوكس توسط مركز ICT پيشرفته شريف با همكاري شوراهاي عالي اطلاع‌‏رساني انفورماتيك به سازمان‌‏ها و ارگان‌‏ها فرستاده شد.

به گزارش بخش خبر شبكه فن آوري اطلاعات ايران، از ایلنا، مهندس جلال حاجي غلامعلي ، مشاور ارشد طرح ملي لينوكس فارسي ، با بيان اين مطلب، اظهار داشت: سال گذشته با برپايي سمينارها و جلساتي در خصوص سيستم عامل ملي تعدادي از سازمان‌‏ها به لينوكس مهاجرت پيدا كردند

وي ، گفت: در حال حاضر چند بانك دولتي و خصوصي ، شركت‌‏هاي بيمه و چند سازمان دولتي از لينوكس فارسي به عنوان سيستم عامل استفاده مي‌‏كنند.

مشاور ارشد طرح ملي لينوكس فارسي ، از ديگر فعاليت‌‏هاي مركز ICT پيشرفته شريف به عنوان بنيان‌‏گذار لينوكس فارسي به چاپ كتاب‌‏هايي چون سيستم عامل متن باز و دولت‌‏ها ، كسب و كار با سيستم عامل متن باز و وب سرويس آپاچي اشاره كرد و افزود: اين مركز هر ماه يك نشريه در خصوص سيستم عامل آزاد- متن باز ارايه مي‌‏دهد.

مهندس حاجي غلامعلي ، با اشاره به برگزار سمينارهاي مختلف در دانشگاه‌‏ها ، يادآور شد: براي فرهنگ‌‏سازي لينوكس فارسي به آموزش اين نرم‌‏افزار در دانشگاه‌‏هاي مختلف و تعدادي از سازمان‌‏ها پرداختم.

وي ، با بيان اين كه دولت به اندازه كافي بودجه در اختيار اين طرح قرار نداده است ، افزود: طي هفته گذشته دو كتاب مهاجرت به لينوكس و بانك اطلاعاتي پست گره توسط مركز ICTپيشرفته شريف ترجمه و به شوراي عالي اطلاع‌‏رساني و انفورماتيك ارايه شد.

مهندس حاجي غلامعلي ، با اظهار اميدواري از اين كه سازمان‌‏ها و ارگان‌‏هاي دولتي از اين اپن‌ ‏سورس استفاده كنند ، در خصوص تركيب جديد شوراي عالي اطلاع‌‏رساني ، گفت: اميدواريم امسال با اين تركيب جديد پروژه ملي لينوكس فارسي را به اتمام برسانيم.

مشاور ارشد طرح ملي لينوكس فارسي ، خاطرنشان كرد: هر پروژه‌‏اي داراي ابتدا و انتها است و پروژه لينوكس فارسي نيز در انتهاي راه قرار دارد كه اميد مي‌‏رود پايان امسال اين پروژه به اتمام برسد.

وي ، پشتيباني سازمان‌‏ها از اين طرح را بسيار موثر ارزيابي و تاكيد كرد: كمبود اعتبارات اختصاص داده شده و عدم اختصاص بودجه مصوب شده باعث شد كه پروژه ملي لينوكس فارسي تا حدي به تعويق بيافتد. "

من نمیدانم واقعا این پروژه لینوکس فارسی به اتمام رسید یا نه فقط این را می دانم پروژه ای که "ملی" خطاب می شود یعنی باید فراگیر باشد. .ویژن طراحان و مدیران این پروژه این بود که تمام رایانه های سازمانها و ارگانهای دولتی ابران ظرف مدت کوتاهی با لینوکس فارسی کار کنند و به این ترتیب کشور از وابستگی به بیگانه رها شود. در واقع علت اصلی اجرای این طرح نگرانی بابت اجرای کپی رایت در ایران بود. جرا که با پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی اجرای کپی رایت در ایران الزامی می شد و این هزینه بسیاری را بر دولت تحمیل میکرد. شاید فکر اولیه برای انجام چنین پروژه ای خوب بود اما اجرای و نتیجه اش اصلا مطابق انتظار نبوده است.

این مطالب از زبان یکی از اعضای این پروژه(احسان میرسعیدی) که به عنوان برنامه نویس فعالیت میکرد بیان شده است،که بخاطر اینکه این پروژه،یک پروژه ملی بوده از توضیح مشخصات بیشتر خودداری کرده است ولی من از جهت اینکه دلایل شکست را بخوبی شرح داده است،از آن استفاده کردم.

· * مشخصات و هدف پروژه: این پروژه قرار بود زیرساخت های یک سازمان عریض و طویل کشوری را دگرگون کند. پروژه ای ERPمانند بود و قرار بود عمده کار تحت بستر وب توسعه پیدا کند.

تقریبا از شهریور ماه سال 91 درگیر یکی از پروژه های ملی و بزرگی شدم که اگر درست و صحیح به ثمر می رسید، می توانست تغییراتی بنیادین، ساختاری و مدرن را در بدنه یکی بزرگ ترین سازمان های مهم و حیاتی کشور اعمال کند. متاسفانه این پروژه به دلایل مختلفی به عقیده من شکست خورده است و تا تغییرات اساسی در نحوه فرایند تولید نرم افزار ایجاد نشود، کار برای همیشه زمینگیر خواهد شد و یا در بهترین حالت پولی از بیت المال صرف نرم افزاری می شود که کوچک ترین کارایی و کیفیتی نخواهد داشت.

· * دلایل شکست پروژه: در ادامه دلایلی را که به عقیده من منجر به شکست پروژه شده است را تشریح خواهم کرد. این دلایل هیچ تقدم و تاخری ندارند و هر کدام از آن ها می تواند به تنهایی یک پروژه را زمین گیر کند.

همه آنچه که در زیر می آید، در یک کلام خلاصه می شود و آن حرفه ای نبودن است. نرم افزار خوب و با کیفیت از آن دست محصولاتی نیست که برای تولید اش راهی به جز حرفه ای بودن وجود داشته باشد. حرفه ای بودن یک شرکت - مخصوصا در مقیاس پروژه های ملی- نه تنها در زمینه توسعه و کدنویسی خود را نشان می دهد، بلکه حرفه ای بودن بایستی در تحلیل ها و طراحی ها، در مصاحبه ها و نیازسنجی ها و مدیریت مشتری، مدیریت تیم نرم افزاری، مدیریت پروژه و دانستن نحوه رفتار با توسعه دهندگان و باقی مسائل حرفه ای منعکس گردد. آیا می توان یک پروژه ملی را بدون در نظر نگرفتن استاندارد ها و کیفیت پیش برد؟

1 . ابزارهای توسعه بی کیفیت

برای توسعه این سامانه از ابزاری به نام Wavemaker استفاده شده است. این ابزار اگر چه از فریم ورک های مهمی چونHibernate و Spirng و Dojo بهره می گیرد اما به طور کلی ابزاری است که کاری جز خراب نمودن و کند کردن روند کار شما نخواهد داشت. این ابزار اگر چه ادعا می کند که از نوع RAD می باشد، اما هنر اصلی این ابزار ارائه کاری بی کیفیت، غیر قابل پیشبینی و زشت و برهنه (البته از لحاظ امنیتی!) است که در زمانی بسیار بیشتر از حداکثر زمان ممکن، طراحی و توسعه داده می شود.

2. کم مهارت بودن اعضای تیم

پروژه هایی در این سطح نیاز به افراد متخصص و حرفه ای دارند. متاسفانه افراد تیم ما، افرادی بودند که سابقه چندانی نداشتند.اگر نگوییم اولین پروژه، که اولین پروژه جدی و بزرگشان، همین پروژه بود. همین باعث شد در بسیاری از مواقع، کارها دچار دوباره کاری، کثیف کاری و ندانم کاری ها شود و روند توسعه به شدت کند و بی کیفیت گردد. همین باعث شد تا نرم افزاری توسعه داده شود که در بسیاری از قسمت ها، بارها و بارها از صفر نوشته شد، بسیاری از قسمت ها بی کیفیت و کند بود و یا اینکه هر کسی نمی توانست بر روی قسمتی که کسی دیگر کار کرده است کار کند.

3. کم بودن نفرات تیم

به تجربه برای من ثابت شده است که برای انجام کار با کیفیت، سازمان بایستی به طور با کیفیتی پول هزینه کند. یکی از موارد این هزینه ها هم، استخدام تعداد پرسنل کافی و حرفه ای است. این پروژه دارای گستردگی بالا، تعدد ذینفعان، نقش ها و نیازمندی های مختلفی بود. به همین دلیل به باور من، تیم ما در قسمت نیازسنجی، حداقل به چهار نفر نیاز داشت. اما در بیشتر دوران این ده ماه، کل تیم فقط از سه نفر تشکیل شده بود. گاهی هم نفر دیگری به پروژه اضافه می شد و مسئولیت استخراج نیازمندی ها را بر عهده می گرفت. یکی از علل عقب افتادن تحویل پروژه و بی کیفیتی کار، این بود که این پروژه به شدت از کمبود نیرو رنج می برد.

4. ضعف در استخراج نیازمندی ها

عامل شکست بیش از هشتاد تا نود درصد پروژه ها، ضعف در تحلیل نیازمندی ها می باشد. بلایی که گریبانگیر این پروژه هم شد. در مراحل اولیه از سمت شرکت اجازه استخراج نیازمندی ها به ما داده نشد. حتی در جلسه ای که با یکی از ذینفعان بود، من تعدادی سوال در رابطه به نیازمندی های شان پرسیدم که بعدا مواخذه شدم. در سه ماه اول، نیازمندی ها از طرف شخص ثالثی که دید و شناخت بسیار محدودی از پروژه داشت، به ما ارائه می شد. مطالبی که به دست ما می رسید، بسیار آشفته و سردرگم و پر از ابهام بود و مرجعی هم برای پاسخگویی به سوالات و رفع ابهامات تیم وجود نداشت. حاصل کار هم چیزی جز دوباره کاری و سردرگمی نبود. ماحصل کار هم پس از سه ماه به سطل آشغال ریخته شد.

آن فرد کنار رفت و فرد دیگری به تیم ما اضافه شد و مسئولیت مصاحبه ها و استخراج نیازمندی ها را بر عهده گرفت. این فرد، متاسفانه پیش از این هیچ سابقه ای در نیازسنجی نداشت و نبایستی تمامی این کار در اختیار و حیطه مسئولیت این فرد، به تنهایی، قرار می گرفت. او نتوانست که اطلاعاتی را که در مصاحبه و جلسات کسب کرده مکتوب کند و در اختیار تیم بگذارد. او نتوانست در مصاحیه هایش تفکرات ناصحیح کارفرما را اصلاح کرده و به او دید صحیح بدهد.

این ها نمی دانستند که نرم افزار قلمرو ابهامات نیست، که جایگاه جزییات و دقت هاست.

5. حقوق پایین و حتی عدم پرداخت

همانطور که بیان شد، کار با کیفیت نیاز به خرج با کیفیت دارد. متاسفانه بازه حقوقی کارکنان بسیار پایین بود. با توجه به حجم و زحمت کار، نیاز به دریافت مبلغ بیشتری بود تا کارمندان انگیزه تحمل فشارها و ناملایمت های محیط کار را داشته باشند. اما متاسفانه به علت پایین بودن حقوق ها، به مرور انگیزه ها کم شد و تیم دچار فرسایش روحی و انگیزشی شد. دیگر به جایی رسیدیم که در شرکت عملا کاری انجام نمی گرفت. عامل دیگری که باعث کاهش انگیزه پرسنل می شود، مقایسه خود با همکاران در شرکت های دیگر است. که این مقایسه خواه ناخواه صورت می گیرد.

6. دروغگویی در جلسات

یکی از عواملی که باعث شد که اعتبار شرکت نزد کارفرما ضربه بخورد، دروغ گویی های بی حد و حصر مدیران در جلسات بود. مدیری در جلسات حضور می یافت و در صورتی که نرم افزار را ندیده بود، چنان از ویژگی های عجیب و غریب سامانه و هزینه های هنگفتی که برای آن شده است، سخن می گفت که ما خودمان حیرت می کردیم.

7. ارائه تخمین های غلط به کارفرما

هم کسی که مدیر پروژه شده بود و هم مدیرانی که در جلسات شرکت می کردند، بسیار وعده های عجیب و غریبی نسبت به زمان آماده سازی برخی قابلیت ها می دادند. قول هایی که داده می شد مبتنی بر واقعیت های تولید نرم افزار نبود و زمانی که لازم است تا چرخه استخراج نیازمندی، تحلیل و پیاده سازی و تست طی شود را درنظر نمی گرفت. این تخمین های ناصحیح باعث می شد تا شب های زیادی تیم در شرکت بماند و یا بالاجبار روزهای تعطیل بیاید و اضافه کاری های سنگیی را متحمل شود. البتهدر پروژه ما، نتیجه همه این شب کاری ها و اضافه کاری ها، در نهایت دور ریخته شد. چرا که کارمندان تحت فشار ،کار با کیفیت تولید نمی کنند.

8. مهارت و تعهد پایین مدیران

شرکت دارای دو مدیر فنی بود. هر دو از تحصیل کردگان شاخص دانشگاه امیرکبیر در رشته هوش مصنوعی بودند. متاسفانه نفر اصلی به ندرت در شرکت حضور داشت و در جریان کارها و هماهنگی های پروژه نبود. دیگری هم بیشتر درگیر کارهای شخصی خودش بود. آگاهی ای نسبت به ظرافت کاری های پروژه و موانع و مشکلات آن نداشتند.

9. عدم احترام به پرسنل

موضوعی که همه پرسنل نسبت به آن ناراضی بودند، عدم رعایت احترام آن ها از سمت مدیران بود. اگر چه شرکت از جهات مختلف دارای ضعف های عمده بود، اما مدیریت به جای اینکه با رفتارش کارمندان را جذب کند به نوعی موجب دلسردی آن ها شده بود. نگاهی از بالا به کارمندان داشتند. صدای انتقادات آن ها شنیده نمی شد و نتیجه هم جز این نبود که همین موجب ایجاد نارضایتی زیادی در کارمندان شد و این نارضایتی در کاری که انجام می دادند منعکس شد. حلقه معیوبی از نارضایتی شکل گرفت که مدام تشدید می شد. همچنین عدم حل مشکلات در بالا و ایجاد محدودیت برای کارمندان موجب شد، تا به جای اینکه ذهن کارمندان آرامش داشته باشد، مدام درگیر و دار ناراحتی و نارضایتی باشد.

10. عدم تعهد پرسنل به انجام کار خوب

از ویژگی های مهمی که باعث می شود تا هر کس در کارش پیشرفت کند، تعهد می باشد. تعهد به انجام کار خوب و باکیفیت فرد را در مسیر حرفه ای رشد می دهد. این ویژگی در فرد موجب می شود تا کاری که آماده می کند بهترین کیفیت ممکن را داشته باشد و مطمئن باشیم که فرد به همه وجوه مختلف آن فکر کرده است. متاسفانه اعضای این پروژه این تعهد حرفه ای را به خود، تیم و پروژه نداشتند. موجب شد در مدت این ده ماه نه چیزی به دانش شان اضافه شود و نه کاری که آماده می کنند دارای کیفیت شاخص و ممتازی باشد.

11. عدم وجود تست

در مورد عدم وجود تست پلن و مسائل مربوطه نیازی به توضیح نیست. آیا انجام پروژه بزرگ، بدون وجود انواع و اقسام تست های حرفه ای ممکن است

12. عدم مستند سازی

در این پروژه بعد از ده ماه، هنوز یک صفحه مستندات آماده نشده بود تا بدانیم هر ذینفعی دارای چه نوع نیازمندی هایی می باشد. این هم به این معنی است که بر روی هیچ یک از نیازمندی ها توافق قطعی صورت نگرفته بود. در نتیجه نه نیازسنج ما راهی داشت تا بفهمد که سخنان کارفرما را به درستی درک کرده و نه کارفرما راهی داشت که بداند آیا سخنان اش را کامل و به درستی منتقل کرده است. سندی آماده نبود که بر طبق آن سامانه طراحی شود. این موجب شد که اگر جایی خطایی در طراحی و پیاده سازی انجام می شد و یا موضوعی فراموش می شد، نتوانیم با مقایسه با سند نیازمندی کارمان را ارزیابی کنیم. این امر هم باعث شد تا بسیاری از قابلیت ها در نرم افزار توسعه داده شود که بعد ها کارفرما ادعا کرده آن ها را نمی خواهد و یا منظورش جور دیگری بوده است. بسیاری از قابلیت ها از جلساتی که با مدیران داشتند بیرون آمد. در این جلسات به طور آنی و بدون فکر قبلی بسیاری از ایده ها مطرح می شد و شخص نیازسنج بدون هیچ گونه تحلیل و مکتوب نمودن، آن ها را در طراحی سامانه منعکس می کرد. همین هم باعث شد، تا این ایده های ناقص الخلقه با ورود شان به سیستم تنها انرژی، انگیزه و پول تیم را هزینه کنند، بدون اینکه هیچ ارزش افزوده ای به پروژه اضافه کنند.

13. عدم وجود متدلوژی برای توسعه نرم افزار

توسعه نرم افزار، بسیار وابسته به نحوه تعاملات اعضای تیم و رابطه اصولی و تدوین شده کارفرما و پیمانکار می باشد. پروژه های بزرگ نرم افزاری را نمی توان به سبک یک هیئت اداره کرد و انتظار داشت تا همه چیز طبق برنامه و خواست ذهنی ما پیش برود. بسیار بسیار پیشتر، بزرگان این صنعت در غرب این مسیر را طی کرده اند و از شکست های شان آموخته اند که باید پروژه های نرم افزاری بر اساس قاعده و اصول خاص و مشخصی در حیطه تولید، تعاملات داخلی و خارجی پیش برد. یادگیری اصولی و رعایت این قوانین و چارچوب ها در کتاب ها پیدا نمی شود. نمی توان صرفا با مطالعه کتب مختلف راجع به SCRUM، به مدیریت نکات و نقاط بحرانی پروژه واقف شد. چرا که هر پروژه شرایط خاص خودش را دارد.

کارها در شرکت نظم و ترتیب مشخصی برای انجام نداشت. کارها زمان مشخصی برای پایان نداشت. برای همین کار برای مدت ها در شرکت به حال خود رها میشد. نبودن milestone و نداشتن deadline تیم را تنبل و بی انگیزه می کند. تیم برای جنگیدن بهانه و انگیزه ای نخواهد داشت و این اتفاق تیم را سست می کند. از طرف دیگر، نداشتن نظم موجب می شد تا کارفرما ناگهان اعلام کند که درخواست های زیادی را که در گذشته مطرح کرده برای یکی دو روز آینده می خواهد. این موجب میشد تا تیم از خواب خرگوشی بلند شود و شب و روز در شرکت بماند تا کار را تحویل دهد.

· * نتیجه ای که من از این مطلب گرفتم این است که از این 13موردی که نویسنده به عنوان دلایل شکست پروژه مطرح کرده است میتوان گفت تقریبا نیمی از آنها به دلیل عدم نیازسنجی صحیح اتفاق افتاده است.

نداشتن برنامه ریزی دقیق و عدم جمع آوری اطلاعات مورد نیاز قبل و در حین پروژه باعث بهم ریختگی و به نتیجه نرسیدن تلاش های تیم شده است.

-مشخصات پروژه :

• شركت عمومي ومحدود بنا نهاده : تامپره، فنلاند (۱۸۶۵) ،‌نوکیا، فنلاند (۱۸۷۱) ،
• صنعت :تجهیزات مخابراتی،فعاليت در حوزه‌های تجهیزات پهنای باند شبکه‌های موبایل و خدمات مولتی‌مدیا، غول موبایل جهان و وبزرگترین نوآور و قدیمی ترین شرکت موبایل جهان
• محدودهٔ فعالیت :جهانی
• راجیف سوری : مدیر عامل اجرایی

اهداف پروژه :

• نوکیا به عنوان تکنولوژی مخابراتی رادیویی موبایل ارتش و تجاری تولید شد.
•  تاسیس موبیرا اوی
• توليد اولین گوشی‌های موبایل دنیا
•  در سال ۱۹۸۷ نوکیا یکی از گوشی‌های همراه اولیه دنیا را معرفی کرد

نتيجه اجراي پروژ :

• سازمان دهی مصرف کننده‌ها و بازاریان نوکیا و همچنین فروش‌ها،
• شبکهٔ زیر بنایی ارتباطات تلفن همراه و سکوهای خدمات ارتباطی را، به خوبی خدمات رسانی حرفه‌ای برای اپراتورها و تهیه کنندگان خدماتخدمات شرکت‌هایی همجون سونی و سامسونگ و اچ تی سی و حتا اپل نیز هست.
• قوی ترین سرویس نقشه (here)که دارای ۴۸ ماهواره

درس هاي گرفته شده از پروژه :(عدم نياز سنجي صحيح)

• بی توجهی به گرایش عموم مردم به تلفن های لمسی
• عدم توسعه یک اکوسیستم اختصاصی
• عدم برنامه ریزی براي ایده های جدید
• عدم همكاري در نوآوري باشركت هاي كوچك
• عدم چابکی لازم را برای تغییرات سریع نرم افزاری وعملا کاربرانی را که به سرعت تغییرات اندروید و آی او اس عادت کرده بودند را از دست دادند.

در 2013بخش موبایل نوکیا به مایکروسافت منتقل شد. بدین ترتیب تولید گوشی‌های نوکیا با نام نوکیا میکرو سافت موبایل تولید می‌شوند (به مدت ۱۰ سال)

کمپانی راه آهن فرانسه SNCF و اپراتور ملی راه آهن RFF
نوع پروژه: قطار جدید
نام پروژه: Regiolis / Regio 2N
تاریخ: می 2014
هزینه: 15 بیلیون یورو

هدف از جرای پروژه رزرو و حرکت ساده تر و سریعتر مسافران در سراسر قاره بود.

RFF با دادن مقیاس اشتباه از اندازه ایستگاهها به کسانی که قطار را طراحی می کردند باعث این مشکل شد قطارهای ساخته شده از ایستگاهها بزرگتر بودند و درنهایت حق انتخاب داشتند تا با ساختن دوباره قطارها را هماهنگ با ایستگاهها کنند یا ایستگاهها را بازسازی کنند که طبق گزارشات تا به امروز با صرف 68 میلیون دلار هنوز نزدیک به 1000 ایستگاه بازسازی نشده اند.

کمبود داده و دانش به بروز این خطا کمک کرده است. اگر کاربران بخش در آن حوزه حضور داشتن و اپراتور و کمپانی جدا از هم نبودند امکان رویداد این خطا کاهش می یافت چون اینکار باعث شد یک رابط بین این دو سازمان وجود داشته باشد و احتمال اشتباه را بالا می برد. شناسایی ریسک و خطرات، نیاز به اختصاص زمان و منابع مختص خود را دارد.

مطالعه موردی کابوس 4 ساله ERP، Overstock.com

Overstock.com شرکت تازه تاسیسی که از رقابت با آمازون باکی نداشت امروزه به دلیل صحبت های جسورانه بنیان گذارش Patrick Byrne، که شکست 14.2 ملیون دلاری را به سرمابه گذاران این شرکت اینگونه توضیح می دهد:"My bad"!

خرده فروشان آنلاین هم به دلیل تبلیغات اغواگرانه کمپین های شرکت به سمت آن کشیده شدند، که می گفتند: "The big O and it's all about the O".

انتقال Overstock.com از بسته ERP خود شرکت به بسته اینترنتی اوراکلی که برای پیاده سازی و اجرا و اتمام آن تا قبل از تعطیلات سال نو 2005 عجله زیادی شد، این شرکت را از پاسخگوی به مشتریان در خصوص وضعیت سفارشات و تحویل سفارشات ناتوان گذاشت. در نتیجه سیستم پیگیری مشتری به مدت یک هفته خوابیده بود. که این یک نتیجه شوک آور برای شرکتی است که ادعای رقابت با شرکت آمازون را دارد. آیا overstock.com نجات خواهد یافت؟

وبسایت مالی Motley Fool، این شرکت را یکی از بزرگترین 5 سهام سقوط یافته نامید. ( هر چند که این شرکت امروزه در وضعیت مساعدی می باشد.)

خلاصه مشخصات پروژه

نام پروژه: overstock.com

اهداف پروژه

رقابت با شرکت های e-commerce، Amazon و E-bay

نتيجه اجراي پروژه

از دست دادن 14.2 میلیون دلاری سرمایه

علت شکست

پیاده سازی سیستم ERP جدید

درس هاي گرفته شده از پروژه

بر طبق صحبت های مدیرعامل این شرکت: "این شکست تقصیر من بود، من مدت زیادی جهت ارتقا سیستم های it اقدام خاصی انجام ندادم و در زمان ارتقا و اجرای سیستم جدید فشار زیادی را برای سریعتر انجام شدن آن وارد آوردم"، می توان از این عوامل درس گرفت.

منبع:

· http://www.lessons-from-history.com/Presentations/Articles/Overstock.com%27s%20Four-Year%20ERP%20Nightmare.pdf

سلام علیکم

هر پروژه اگر خلاقیت و پشت کار و پشت بانه مالی نداشته باشد حتما شکست خواهد خورد . اگر نگاهی سطحی به شرکت تولید نی شکر در ایران داشته باشیم با گفتن اینکه این مکان قدیمی است و  بیش از تولیدش دارد مصرف می کند با  این سیاست غلط هزاران نفر بیکار و تولید نی شکر به صفر رسید تا انجا که باید واردات داشته باشیم و این نگاهی کوچک بود اما در سطح وسیعتر چه؟

ده پروژه شکست خورده "Google" را بشناسید

google lively شکست خـورد ايـــده عالي، اجـــــرا فاجعه

گوگل زنده يا google lively نمونه جالبي از اصطلاح «ايده عالي، اجرا فاجعه» است و چه دليلي بهتر از اين که نه ما و نه شما هرگز اسمي هم از اين پروژه گوگل نشنيديم اگر چه براي شش ماه تمام در سال ۲۰۰۸ اجرا مي شد. اين پروژه وقتي اجرا شد که پروژه زندگي دوم يا second life و يا محيط هاي مجازي مشابه اداشتند کم رنگ و کم رنگ تر مي شدند. در شبکه اجتماعي گوگل زنده کاربران براي خود يک آواتار مي ساختند تا بتوانند در محيط سه بعدي با ديگران ارتباط برقرار کنند. در اين محيط مجازي که معماري مختص خودش را داشت افراد مي توانستند با هم دوست شوند و حرف بزنند و به جاهايي که دوست دارند سر بزنند. افرادي که اين محيط را تجربه کرده بودند از مشکلات متعدد و اعصاب خرد کن سرور شاکي بودند ولي ايده اصلي به نظرشان جذاب بود. اتاق هاي چت تقريبا هم عمر خود اينترنت هستند و در آنها مي توان با آشنايان و غريبه ها حرف زد. با پيشرفت وب کم ها چت تصويري نيز تبديل به پيش فرض ما براي برقراري ارتباط با دوستان و آشنايانمان شده است. ولي چرا پروژه گوگل زنده و يا نمونه هاي مشابه آن نگرفت؟ اين روزها ما براي آشنايي با افراد غريبه از شبکه هاي اجتماعي استفاده مي کنيم و غريبه ها را از روي علايق مشترکي که داريم به دايره آشناهايمان راه مي دهيم. اغلب شبکه هاي اجتماعي پرکاربرد مانند فيس بوک، توييتر و يا شبکه هاي ايراني مانند ني ني سايت داشتن تجربه مشترک را پايه و اساس جمع کردن افراد دور هم قرار مي دهد.در شروع دنياي اينترنت جاهايي مانند زندگي دوم يا گوگل زنده قرار بود جايي باشند که ما گاهي به آنها سر مي زنيم. مثل سر زدن به شهربازي يا کافي شاپ در زندگي واقعي. ولي اينترنت خيلي فراتر از آن چيزي شد که در ابتدا تصور مي کرديم و امروزه ارتباط با غريبه ها کاري نيست که هر از گاهي انجام بدهيم بلکه جزو اصلي زندگي روزانه ما شده است.

google answers شـــکست خورد ‪جستجو کافي است. پاسخ لازم نيست

«گوگل پاسخ» پروژه ديگري است که اين روزها رها شده است. اصولا در دنيايي که جواب هر سوالي را با يک جستجوي ساده در گوگل مي توان پيدا کرد مفهوم «پاسخ» با آن چيزي که قبلا بود عوض شده است. اگر چه «ياهو پاسخ» هنوز وجود دارد و به کارش ادامه مي دهد ولي اين به خاطر اين نيست که او دارد واقعا پاسخي را به سوالها ارايه مي کند بلکه به اين دليل است که پاسخهايش عجيب و غريب و سرگرم کننده هستند.

وقتي شما به اطلاعات حقيقي احتياج داريد يا در گوگل جستجو مي کنيد و يا به وب سايتهاي تخصصي حوزه خود مي رويد و دنبال پاسخ خود مي گرديد بعضي وقتها هم از شبکه هاي اجتماعي خود استفاده مي کنيد و از دوستاني که مي شناسيد و به آنها اعتماد داريد سوال خود را مي پرسيد. دوباره مي بينيم که ايده اصلي تغيير ماهيت داد. اين که جايي باشد که کاملا جهاني است و پاسخ هر سوالي که هر کسي مي پرسد را دارد تبديل شد به يک نمونه شدني تر و انساني تر اما چطور مي شود که شرکتهاي زيادي روي ايده پاسخ دادن به همه سوالات ممکن سرمايه گذاري مي کنند؟ شرکتهايي مانند چاچا و يا askJeeves که ايده شان اين است که يک سوال درباره هر چيزي که مي خواهي بپرس و پاسخت را دريافت کن.

اما حقيقت اين است که آنها اصلا دنبال درست کردن چيزي مثل «گوگل پاسخ» نيستند بلکه کاري که مي کنند اين است که سوال شما را در گوگل جستجو مي کنند و نتيجه را به شما نشان مي دهند. استفاده از آنها مثل اين مي ماند که از شخص ديگري بخواهيد چيزي را در گوگل برايتان جستجو کند. براي اين که ايده «گوگل پاسخ» حتي بيشتر منجر به شکست بشود گوگل براي دريافت برخي از پاسخ ها با يک جور مدل مزايده اي به مترجمان آزاد پول مي داد. الان ناموفق بودن اين ايده بديهي است ولي مابين سالهاي ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۶ که اين پروژه اجرا مي شد هنوز قابليتهاي عظيم اينترنت و حجم عظيم اطلاعاتي که بر روي آن يافت مي شود بر همگان مشخص نبود و گوگل خودش مي خواست اين خدمات را ارايه کند.

تبليغات چاپي و راديويي گوگل شکست خورد از اينتــــــرنت پول دربياور نه از بيرون آن!

جمله معروفي است که اين روزها شعار اغلب وب سايتها شده: از اينترنت پول در بياور. ولي چند سال قبل گوگل درست برعکس اين شعار حرکت کرد و تصميم گرفت از بيرون از اينترنت پول دربياورد. شايد تحت تاثير فشار روزافزون براي کسب درآمد بيشتر گوگل تصميم گرفت وارد صنعت تبليغات چاپي و راديويي شود. البته با اتکا به داده هاي بسيار زيادي که درباره کاربران و محصولات مورد علاقه شان داشت. البته اطلاعات شخصي مصرف کنندگان حکم قلک پر از طلايي است که گوگل دارد و در آينده پيش رو هم حتما از آن استفاده هاي زيادي خواهد کرد ولي با توجه به اين که اطلاعات هر روز بيشتر و بيشتر در دسترس همگان قرار مي گيرد استفاده از تبليغات براي پول درآوردن کماکان مهم ترين روش درآمدزايي است. استفاده از اطلاعات گوگل براي هدف قرار دادن مصرف کنندگان در بيرون از دنياي اينترنت ممکن است در تئوري بسيار جالب به نظر برسد ولي مشکل اين جا است که روشهاي قديمي براي برقراري ارتباط با مصرف کنندگان دارند از بين مي روند و عاقلانه نيست که گوگل در آن بازار سرمايه گذاري کند.

از طرف ديگر روشهايي که گوگل براي تعيين بهترين نقطه براي يک تبليغ اينترنتي دارد به همان خوبي در دنياي خارج جواب نمي دهد و مديران حوزه تبليغات راديويي و چاپي به مرور فهميدند تمايلشان به استفاده از روشهاي خودشان بيشتر از روشهاي به دست آمده از داده هاي گوگل است.

dodgeball شکسـت خورد ايــده پرداز قهـر کرد و رفت

در سال ۲۰۰۵ دو تا از پروژه هاي گوگل همزمان بيرون آمدند: آندرويد و داجبال (Dodgeball). بديهي است که اين جا لازم نيست از موفقيت آندرويد صحبت کنيم اما ماجراي داجبال جالب است. داجبال يک شبکه اجتماعي حساس به مکان بود و در سال ۲۰۰۵ شروع به کار کرد. اين محصول نيز ترکيبي است از نگاه به آينده و زندگي واقعي و تلاش براي ترکيب اين دو . اين اپليکيشن قرار بود از گوشي هاي هوشمند استفاده کند تا افراد را به هم وصل کند و مثلا جاهايي که يک نفر مي رود يا رستوران خوبي را که پيدا مي کند با کساني که مي شناسد و در منطقه هستند به اشتراک بگذارد.

خب چه بر سر اين ايده آمد؟ براي دو سال پروژه به خوبي پيش رفت تا اين که دنيس کراولي که ايده پرداز اوليه اين طرح بود در سال ۲۰۰۷ از گوگل بيرون آمد و شرکت فوراسکور را تاسيس کرد و اين شرکت که دقيقا همين خدمات را ارايه مي دهد الان بسيار محبوب است.

مشکل اين طرح در زمان خودش اين بود که زيادي آينده نگر بود و سخت افزار لازم براي فراگير شدن آن که همان گوشي هاي هوشمند بودند خيلي طول کشيد تا غالب بازار شود. امروزه گوگل latitude را دارد که همان کار را مي کند. البته اين خدمت آنلاين گوگل اصلا جذابيت فوراسکور را ندارد و شايد يک دليل آن قسمت بامزه بازي فوراسکور است که کاربران مي توانند ميزان علاقه و وفاداري خود را به يک کسب و کار و يا فروشگاه خاص نشان دهند. ولي از اين خصوصيات مهم تر اين است که استفاده از فوراسکور خيلي راحت تر از توييت کردن محلي که هستيم براي دوستانمان و يا انتشار آن در فيس بوک است. اين طرحي است که مي توانست از آن گوگل باشد و او با بي درايتي از دست داد.

جــــايکو شــــکست خــــورد توييتر قبلا اين ايده را پياده کرده بود

گوگل در سال ۲۰۰۷ يک سايت براي بلاگ هاي بسيار کوچک راه انداخت که جايکو نام داشت ولي تا سال ۲۰۰۹ معلوم شد که اين توييتر است که فاتح دنياي پستهاي کوتاه و سريع است. يک شبکه اجتماعي همان قدر قدرتمند است که کاربرانش قدرتمند باشند و توييتر در زماني که جايکو راه افتاد بيش از نصف راه موفقيتش را رفته بود. اگر چه هنگامي که جايکو از کار افتاد عده اي از کاربران سينه چاکش يک سيستم آرشيوي درست کردند تا تمام مکالمات خود را جايي ذخيره کنند و براي هميشه داشته باشند.

شايعات زيادي درباره دلايل دست شستن گوگل از جايکو وجود دارد ولي به هر حال اين پايان شروعي بود براي يک جور ميکروبلاگهاي کوچک که پستهاي اشخاص روي آن شکل هايکو همان شعرهاي معروف ژاپني را دارد.

google notebook شکست خورد احــــــتمالا ‪پيـــــچيده بـــود

گوگل نوت بوک در سال ۲۰۰۹ از مجموعه پروژه هاي گوگل کنار گذاشته شد.اگر چه گوگل داک کمابيش به آن سرويس داکيومنت اشتراکي که گوگل همواره دنبالش بود تبديل شده است شرکت گوگل هيچ گاه نتوانست در رقابتي که در اين حوزه وجود دارد از اپليکيشن هاي ديگر همچون evernote پيشي بگيرد. کپي کردن کليپهايي که آدرس اينترنتي شان را حفظ مي کنند به نظر يک امر بديهي مي رسد به خصوص اگر با مرورگر ترکيب شود. به همين دليل است که گوگل سالهاست دارد اين ايده را دنبال کند. اما باز هم وقتي همه تلاشها انجام مي شود و نوبت به آمار و ارقام مي رسد به نظر مي رسد کاربران سرويس هاي ديگر غير از گوگل را ترجيح مي دهند. معلوم نيست مشکل از پيچيدگي فراوان ابزارهاي گوگل است و يا رابط کاربري سرويس گوگل خوب نيست ولي دنياي ابزار نگارش در اختيار آن دسته از توسعه دهندگان است که ابزارهاي ساده و بسيار دم دستي توليد مي کنند. آن هم در حالي که پردازش ابري امکان ارسال نوشته ها را به خانه، محل کار و هر جاي ديگري به راحتي فراهم مي کند.

google Buzz شـــکســت خورد اعـــصاب کاربران را خرد کرده بود

خيلي از ايرانيان مرگ گوگل باز را به ياد دارند. کاربران ايراني شايد يکي از معدود گروه هايي بودند که عاشقانه گوگل باز را مي پرستيدند و از آن استفاده مي کردند ولي به هر حال گوگل مجبور شد آن را کنار بگذارد. اولين اشتباه گوگل باز اين بود که با کاربران صادق نبود. در فوريه سال ۲۰۱۰ اين خدمت گوگل به طور اتوماتيک به جي ميل اضافه شد و اضافه شدن دکمه باز در کنار اينباکس بدون هيچ گونه اطلاع رساني به مخاطبان صورت گرفت.

اما چه چيزي درون اين فولدر جديد بود؟ اين همان گوگل ريدر بود که يک تجربه بسيار موفق در زمان خودش بود. گوگل ريدر با استفاده از rss قابليتي ايجاد کرده بود که خوانندگان بتوانند سايتهاي محبوب خود را دنبال کنند. کار گوگل باعث شد که يک فولدر جديد به جي ميل افراد اضافه شود که هميشه در آن تعداد بسيار زيادي مطلب خوانده نشده وجود دارد و گوگل هيچ وقت نفهميد که اين فولدر اضافي چه بار سنگيني به مخاطبانش وارد مي کند. در سال ۲۰۱۱ گوگل پروژه باز را از ليست پروژه هايش کنار گذاشت.

sidewiki شــــکست خورد ‪ويکي پديا رقـابت ناپذير است

گذشته خيلي وقتها چندان شفاف نيست ولي اغلب ما آن دوران را به ياد داريم که هنوز ويکي پديا به وجود نيامده بود. چيزي که ويکي پديا را منحصر به فرد مي کند جامعه بزرگ و بسيار وفادار آن است که وقت خود را براي توسعه هر چه بهتر آن مي گذارند و برعکس آنچه بسياري از افراد مي گويند اين که هر کسي مي تواند مطالب آن را ويرايش کنند اصلا از اعتبار مطالب کم نمي کند.

اما همه اينها چه ربطي به گوگل دارد؟ سه پروژه searchwikiو knol و Sidewiki دليل اين مقدمه هستند.همه اضافات ويکي پديا و گزينه هايي که مي توانند جايگزين آن شوند از تابستان ۲۰۰۸ توسط گوگل توسعه داده شده است. knol پروژه توليد يک مجموعه از دست نوشته هاي کاربران است. searchwiki به کاربران اجازه مي دهد نتايج جستجو را رتبه بندي و امتياز دهي کنند و آخرين پروژه يعني sidewiki که روي مرورگر اضافه مي شود و اجازه مي دهد که وب سايتها را برچسب گذاري بکنيم. پروژه sidewikiعملا رها شده است و دو پروژه ديگر هم نتوانسته اند به موفقيت پيش بيني شده دست پيدا کنند.

همه کوشش ها براي توليد چيزي مانند ويکي پديا حتي آنهايي که توسط کاربران عاشق پيشه گوگل پشتيباني مي شدند نتوانستند به اندازه هاي بزرگي برسند و حتي پروژه knol در بهار سال ۲۰۱۲ به پشت ديوارها فرستاده شد. شايد اگر يک رابط کاربر متفاوت براي knol طراحي مي شد مي توانست هنوز مقاومت کند ولي مساله اين است که ويکي پديا خيلي قوي است و خدماتي که به کاربران در هر سطحي ارايه مي دهد بسيار مفيد هستند. از کاربران کاملا بي اطلاع نسبت به موضوع تا حرفه اي هاي هر حوزه آن را مي خوانند و مي توانند با آن ارتباط برقرار کنند و اين واقعا تعجب آور است. اگر خوب به فلسفه پشت آن بينديشيم مي بينيم اين که همه مي توانند به خانواده ويکي پديا بپيوندند چه براي استفاده از مطالب و چه براي توليد آنها و اين موضوعي استثنايي در تاريخ دنيا است.

در پروژه searchwiki مشکل اين بود که کاربران علاقه نداشتند تغييري در رتبه بندي گوگل ايجاد کنند به خاطر همين هم در سال ۲۰۱۰ اين پروژه با يک سيستم ستاره دهي جايگزين شد. در پروژه sidewiki کاربران هيچ وقت از کامنت هايي که در سايدبار وجود داشت استفاده نمي کردند و به همين خاطر هم گوگل اين پروژه را در سپتامبر ۲۰۱۱ رها کرد.

google video شکــــست خـورد مشکل با خريـــــد يوتيوب حل شد

گوگل ويدئو تلاش کرد تا يوتيوب را در هم بشکند و شکست خورد و تنها دليلش اين بود که اين ابزار قبلا وجود داشت و نامش هم يوتيوب بود. بعد از آن البته گوگل يوتيوب را با قيمت ۱.۶۵ ميليون دلار خريد و قال قضيه را کند و آخر سر همه خوشحال و راضي بودند. داستان گوگل ويديو تنها داستان يک حمله بي کله به يک کرگدن اينترنتي نبود. حقيقت امر خيلي عجيب تر از اين هاست. در ژانويه ۲۰۰۵ ريشه هاي چيزي که قرار بود گوگل ويديو شود در تبديل پخش تلويزيوني به متنهاي قابل جستجو شکل گرفت. در تابستان اين سال آنها شروع به پشتيباني از آپلودهاي ويديويي و به اشتراک گذاشتن آنها کردند و در انتهاي اولين سال شکل گيري آن، ايده اوليه تبديل گفتار تلويزيوني به متنهاي قابل جستجو کاملا از دست رفته بود. اگر چه در سال ۲۰۱۲ نمونه هايي از متن فيلمهاي ويديويي در يوتيوب ديده مي شود و نشان مي دهد که گوگل هنوز ايده اوليه را در سر دارد.

هر دليلي که باعث جذابيت و فراگيري سايتهايي مي شود که بر مبناي تجربيات کاربران طراحي مي شوند را در نظر بگيريد. گوگل ويديو کاملا بر خلاف آن حرکت کرد. آنها تصميم گرفتند يک نوع فايل اختصاصي با پلير مخصوص خودش را معرفي کند که به طرز چشم گيري مجموعه کارهايي که کاربر بايد انجام مي داد تا محتواي ويديويي خودش را داشته باشد زياد مي کرد. بعضي وقتها اين روش جواب مي دهد. بالاخره همه پليرها و انواع مختلف فايلهاي ويديويي از يک جايي آمده اند ديگر. ولي اين استراتژي براي وقتي که شما يک دعواي بزرگ را با سايت بسيار راحتي مانند يوتيوب شروع کرده ايد اصلا جواب نمي دهد. سايتي که محبوبيتش آن را تبديل به يک جور استاندارد در دنياي ويديو ها کرده است. ايده داشتن يک پلير و فرمت فايل اختصاصي در زماني که همه ابزار ها و نمايشگرها به دنبال پشتيباني هر چه بيشتر از فرمتهاي موجود مي روند يک جور خود کشي به حساب مي آيد.

بعد از اين که گوگل ويديو نتوانست با يوتيوب رقابت کند تصميم گرفت مدلش را عوض کند و تبديل به يک مرجع اجاره دادن ويديو ها شود و اين بار هم قبل از آن يک رقيب قدرتمند به نام نت فليکس در اين بازار بود که عينا همين سرويس را ارايه مي کرد و به خاط همين گوگل ويديو آن را هم رها کرد و در نهايت گوگل يوتيوب را خريد و به اين داستان خاتمه داد.

google wave شکــــــست خورد شايد آيندگان بپسندند، ما نپسنديديم

بزرگترين شکست گوگل را شايد بتوان گوگل موج (google wave) دانست. مجموعه اي از قابليتهاي بي فايده که با يک روش پيچيده و غير لازم دور هم جمع شده اند. گوگل موج مي خواست براي همه، همه چيز در حوزه اشتراک محتوا باشد. همان طور که گوگل پلاس تلاش مي کند براي کاربران شبکه هاي اجتماعي همه چيز باشد. هنوز معلوم نيست سرنوشت پلاس چه مي شود ولي مجلس ختم گوگل موج مدتهاست که برگزار شده و عزاداري ها هم انجام شده است.

مي خواهيد يک ايميل بفرستيد؟ مي توانيد از جي ميل استفاده کنيد. ولي اگر به هر دليلي خواستيد آن را به ليست غير قابل فهمي از افراد بي ربط و از طريق يک مسير بسيار غير طبيعي ارسال کنيد گوگل موج مي تواند کمکتان کند. آيا مي خواهيد آن ايميل را تبديل به يک آهنگ يا ويديو يا مکالمه اي درباره آهنگها و يا ويديو ها يي بکنيد که درون خودش آن آهنگ و يا ويديو را هم دارد؟ آيا مي خواهيد با شعبده بازي آدم هاي ديگر را وارد مکالمه بکنيد و يا از آن خارج کنيد جوري که خودتان هم نفهميد با کي داريد صحبت مي کنيد و آيا اصلا کسي حرفهايتان را دنبال مي کند يا نه؟ آيا دوست داريد هميشه امکان اين را داشته باشيد که در کنار مکالمه فعلي يک مکالمه ديگر راه بيندازيد و خودتان را در اين پارانوياي دايمي بيندازيد که بقيه دارند همزمان هم با شما حرف مي زنند و هم پشت سرتان حرف مي زنند؟

البته واضح است که گوگل موج اين قدرها هم بد نبود ولي مشکل آن همان مشکل اشتباه در پيش بيني نيازهاي کاربران بود. مساله اين است که حتي حرفه اي ها هم نمي توانند بگويند چرا گوگل موج اين قدر با بي مهري رو به رو شد. يکي از دلايل آن پيچيدگي زبان ارتباطي آن بود و از آن مهم تر ناتواني آن در برقراري ارتباط با ساير خدمات گوگل . برخي معتقدند گوگل موج هم دچار مشکل «جاي درست، زمان نادرست» شده و شايد در آينده موفقيت کسب کند.

منبع : بایت

http://www.yjc.ir/fa/news/4677178/%D8%AF%D9%87-%D9%BE%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%87-%D8%B4%DA%A9%D8%B3%D8%AA-%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%AF%D9%87-google-%D8%B1%D8%A7-%D8%A8%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D8%AF